Can suyum;

Yüreğime, düşen bahar yağmurların da arıyorum, can suyum seni…
Bahar yağmurları aklaşmış saçlarımın arasından süzülürken sen geliyorsun aklıma düştün yüreğimin taa dibine dibine…
Koskocaman bir dalga gibi kıyılarımı vurdukça depremler yaratıyor içimde yokluğun…
Arzularla yandıkça daha da kayboluyorum gözlerinin derinliğinde…İçine çekiliyor dalga dalga yayılıyor ruhuma bakışlarının derinliği…
Gözbebeğime hüzünler bürümüş, hiçbir şeyle dolduramadığım sensizliğin adıyla yürürken caddeleri, adımlarım ağırlaşıyor, mecalsiz ayaklarımla yürüyorum yürüyorum…
Ne kulağım da sesler, ne de yaşamın bir parçasıyım sadece özleminle savaştayım…bir tarafım ‘gel ne olur’ derken diğer yanım suskunluğumla sessiz sessiz için için ağlıyor…
Bereket yağmurları yağ bu gece yıka içimdeki acıları ... Hasretini sil can suyuma…
Canımın içi;
Bilmez misin yüreğimin baş tacı yapmış gönlümün seni ne çok özlediğini…
Her kalemimi elime alışımda sana yazdığımı, sana koştuğunu…sitemlerin de bile sevgi kırıntıları içinde kıvranan kalbimin hasretinle boğuştuğunu…
Ah! Canımın içi ne şiirler ne şarkılar dermanım oluyor, sana yazıyor senin sevgine sarılıyor kelimelerim…
Bir umut doluyor yüreğime, o zaman gülümsüyorum resmine, seviyorum daha çok, gözlerim okşuyor ak düşmüş saçlarını, ellerim de yangı, yüreğimde sevda ateşinin harı…
Geceler rengarenk renk cümbüşüne bürünüyor, renkleri avuçlarına, damarlarım da sevginle düşlerimin arasına el ele yürüyorum mutluluk ormanlarına…
Nehir olup akasım geliyor ruhunun en uç noktalarına….
Ah! Canımın içi senden başka gözü görmeyen şu gönlüme düştükçe hasret ateşi yakıyor, ağlamaktan kızarmış, uykusuz gözlerim karşılıyor güneşi…
Seni özleyen yüreğime es yarim….