Gideceğini bunca bilirken bile, kalmalarını saklıyorum yüreğimin seni en çok seven yanında. Bir suçluyu evimde aklıyor gibi. Yahut bir tutam tuzu yaramda saklıyor gibi. Ve gizli gizli geliyorum içimde kalacak sana,

Ne vakit gideceğin gelse aklıma elimde olmadan titriyorum. Hadi eceli gören kul gibi dudaklarımda kuruyor kelimeler. Ne vakit gideceğin gelse aklıma buz kesiliyor bedenim. Gitme diyemiyorum ve rüzgâr bir yaprağı hırpalıyor tutamıyorum.

Ne vakit uzun uzun baksan gözlerime, yahut ayağa kalksan oturduğun yerden, hani dudakların kıpırdasa birden,ödüm kopuyor gideceksin diye.

Biliyorum gideceksin;

Yeşeren her yaprağın dalından koptuğu gibi düşüverecek ellerin ellerimden, Saçlarını bir akşam kızılında bırakacağım rüzgâra, gözlerini çig taneleriyle yıkanmış pırıl pırıl bir şafak alacasında salıvereceğim sulara.

Tükendim, git artık istersen gidişinle kopacak yürek yok bende. Git artık; sana kal diyecek dudak yok. Tükendim ki; yok artık bende sana yetecek kadar ben.

Git, git artık benden ayrı nereye gidebilirsen.