Düşler sokağında dörtyol kavşağında seni bekliyordum hayallerimle geleceksin diye gözlüyordum yolunu aydınlatma direğine yaslanmış baka kalmışım ben beni görenler kimileri bana deli kimleri zevalinin biri kimileride gariban bu adam der geçerdi.Aslında hepside doğruyu söylüyordu.ben sevdam için beklerken kalbim bana sevdiğin gelecek derdi.Neden diye kalbime sorduğumda da çünkü onu ben sevdim derdi bana ve sevmeye de devam edecem
Diyordu haklıydı bedenime sahip olan onu ayakta tutan yaşamam için kanı pompalayan oydu inanmak lazımdı. İnan gözlerim yolunu o kadar gözlemişti ki yorgun düşmüş gözlerimde akan yaşlar yanaklarımda süzülüp kuruyan dudaklarımı inadına inadına ıslatıyordu. İşte o düşler sokağında…farkına varmadım bile akşam oluşunu gözlerim semahta yıldızlarda seni arıyordum.her gördüğüm parlak yıldızı seni sanarak haykırmak istiyordum.aslında yanılıyordum sen yıldızlardan da daha parlak ve daha da güzeldin.anlıyordum ama yinede bana bir telseli diye o anımı seninle paylaşmak istiyordum.Düşler sokağında…Hep sevgine laik olmak içindi bu be….Düş gördüğüm düşler sokağında bir tanem…
S.Muhammed KARAKAYA