Bir köşede oturmuş Sevgilisini düşünüyordu adam. Hani bir sebeple Şuradan geçi verseydi
İçinin yangınına bir meltem tadında merhem çalsaydı. İçinde Kâinatı onurla taşıyan bir kaleydi O.Vakur adımlarının hafif kibirle çiğnediği şehirde Ökçesine yapışan bir damla çamur olmak bile şerefti sanki. Yürürken ceylandı. Dinelirken bir bahçenin en nadide gülü kadar asildi. Onu meth etmeye güç yetirecek bir kelime bulamıyor adeta sayıklarcasına. Ey sevgili. Ey sevgili diye bir dua kıpırdanışı ile oynuyordu dudakları. Kainatta onun benzeri varmı diye düşündü bir an.Ama bu bile ona acı veriyordu.O olmasaydı hayat bir anlam taşırmıydı diye düşündü biraz daha saygısı artı sevgilisine. Hayat bile taşıdığı manayı ona borçluydu.O ne büyük o ne şerefli bir Mahluktu
Daha bir ezildi adam Ona layık olamayacağı geçti içinden. Gözlerine yaşlar hücum ettiler. İçinde hüzün gemileri bir birine bombalar yağdırıyor. Gönül denizi kan deryası olup
Göz pınarlarından bir buse gibi yüzünü yalayıp bileklerine düşüyordu adamın. Allahım onu bu kadar aziz beni bu kadar zelil kılmandaki Hikmeti bilemem.Onu severken kusur etmekten sana sığınırım.Ona layık olabilmem için bana duyguların en temiz en ulvi olanlarını ver ki onu gereği gibi sevebileyim.Diye dualar ediyordu için için
O esnada Sevgilinin evinde Bam başka bir hava vardı.Daha yeni uyanmıştı Sevgili.
Yalpalaya yalpalaya Banyoya doğru yürüdü. Suyu açtı Ellerini küçük bir havuz yapıp doldurduğu suyu yüzüne çarptı. Yanında Makineye Çamaşır dolduran annesine sıçradı sular.
-Allah belanı versin dedi sen ne zaman akıllanacaksın hiç mi saygı bilmezsin boşunamı okudun bunca senedir.Körmüsün kızım.biraz yavaş olsan.
-eeeee sabah sabah kes dırdırı diyi verdi gayri ihtiyari.Yine incinmişti annesi yumuşak bir sesle
-Kızım bak yarın evlenip ere gideceksin Böyle olmaz ben senin iyi.Sözünü tamamlamaya fırsat vermeden.
-Gölge etme Başka ihsan istemem.deyip Lavobaya kuvvetlice sümkürdü burnunu.Sonra saçlarını savurup çıktı Banyodan.Tuvalete geçip oradan üzerini, giyinmek için tekrar odasına yöneldi.
-Ellerini yıkasan kızım demeye korkuyordu annesi.Birazdan kahvaltıya oturacaklardı oysa.
-Allahım ne suç işledim bunu bana reva gördün diye Kızına duyurmamak için sessiz sessiz ağlıyordu kadın.
Sevgili Aynanın karşısına geçti biraz kendini seyretti aynadan.Fena sayılmam ama dedi komşu kızı Jale geldi aklına Hiddetle ayrıldı aynanın karşısından.
-Ne vardı beni bu kadar çirkin yaratacak.Bu mu adaletin senin diye Serzenişte bulundu Rabbine biraz.Sevdiği geçti aklından.Giyinmek için aldığı bulüzü hiddetle yere çarpıp.
ASLA NECABETMİ VERİR HİÇ ÜNİFORMA ZED DÜZ PALAN ÇEKSEN EŞEK YİNE EŞEKTİR .Beyitini hatırladı Ziya Paşanın.Ne yaparsam yapayım çirkinim diye hıçkırıklara boğuldu.Oysa sevgilisi Fidan boylu yakışıklı ve nur yüzlüydü.Camdan dışarı bakıp havayı kontrol etmek istedi.Köşede birisi vardı.Kaldırıma oturmuş çenesini ellerine dayamış.Ağlamaklı bir yüzle Öylece oturuyordu .Daha bir sinirlendi sevgili.
-Gün geçmiyor ki mahalleye yeni bir dilenci dadanmasın.Diye geçirdi içinden.
yeğinadnan