İçimde kocaman bir kara delik. Etrafı duvarlarla çevrili yıllardır açılmayı bekleyen bir kara delik... İçinde kayıp duyguların bulunduğu ve bağışlanmayı bekleyen…Birer birer çıkartıyorum bağışlıyorum onları, salıyorum özgürlüklerine. Teker teker yavaş yavaş… İlk payıma düşen acı oluyor sevgilinin gözleri ile gelen, sonra sonra hasret çıkıyor sımsıcak bir kucaklama ile. Daha bitmedi bitermi diyorum sevgi nerede. Bir umutla atıyorum elimi kara deliğin içine; bir sıcaklık, yumuşacık bir dokunuş …Diyorum işte sevgi. Muhteşem bir koku ile özlem geliyor belki de memlekete. Yıllar boyunca saklanan duygular gün ışığına çıkıyor sırasız, nedensiz,anlamsız… Umutla yine atıyorum elimi kalbim yerinden çıkacak sanki. Biliyorum o da bekliyor yıllardır hasret kaldığı sevgiyi. Kapıyorum gözlerimi dudaklarım titriyor. Evet tahmin ediyorum işte hüzün geliyor. Çok gerilerde olmalı diyorum sevgi. Gülümsüyorum belki de Çerkez kızı edası ile salına salına girecek heyecanla bekleyen kalbime.