1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
844
Okunma
Daldan düşen şanssız bir ceviz lanet ederken koparılmamışlığına, kaydırıyordu bir yandan da içinde sevişen kurtçuklara:’ Madem kıvrımlarımı seçtiniz raks etmek için; peki o zaman bu düşmanlık niye? Kabuğumu aşıp maskemi düşürdünüz. Bilmelisiniz ki; siz yokken de sızlıyordu mitozlarım.’’
’’Ardımda bıraktığım yüzlerce çil tanesi, çiçeklerimi yanlış yerde aradı. Oysa ben varlığımı çürütme kaygısındaydım...’’
Ve sessizce karıştı anlamsız kurtçuklar yeşile...
Cevap Yaz