Şahap beyler ve Fadime analar o kadar çoğaldı ki..."Ne ekerseniz onu biçersiniz " diyeceğim, çok klasik olacak biliyorum...
Zorlaşan hayat şartlarında, eşlerin ikisi de çalışıyor ve maalesef ki, büyüklerin ellerini öpmek, onları ziyret etmek amacında olan bayram tatilleri artık çalışanlar için anlam değiştirdi.Büyükleri ziyaret yerine, sahilde tatil yapmayı yeğliyorlar.Hâl böyle olunca da gözü yaşlı Şahap'lar,Fadime'ler artıyor.Ama gençlerin unuttuğu bir şey var ki, ÇOCUKLARI...
Bugün anneleri babaları, annelerine babalarına nasıl davranıyorlarsa, yarın da çocukları onlara öyle davranacaklar...Hayat o kadar kısa ki, göz açıp kapayıncaya kadar kısa bir süre sonra, onlar da gözlerinde yaşlarla kapılara bakacaklar...
Çocuklarımıza sevgiyi, saygıyı iş işte geçmeden öğretelim ki, "BU ÇOCUKLAR NEDEN BÖYLE OLDU" demeyelim...
Sevgi ve saygı ile

Hocam bir şey söyleyeyim; hayatımda bayram namazlarından eve gelipte maaile anne, baba, çoluk, çocuk torunlar bir arada yaptığımız kahvaltının tadını, hazzını hiç bir şeye değişmem. Olur ha bir bayram da bu ortamda bulunamamışsam o bayram zehir olur bana.

Şükrolsun annemin, babamın hayır dualarını aldığımı zannediyorum, buna mukabil gene de gelecek için bir benim böyle bir garantim var diyemiyorum. Yaptıklarımız yaşayacaklarımızın teminatıdır. Yaşayacağız, göreceğiz

Saygılar, selamlar

Gülümseterek yaşlandırmayanlar, gülümseyerek yaşlanamazlar.
Gelgör ki devir değişti; çağdaşlaştık(!), Avrupalı kafalara sahip olduk.

Teşekkür ederim değerli yorumunuz için.
Saygı öncelikli sevgiler.

Yazılarınızda bu güzel değerlerin altını ısrarla çiziyorsunuz ve iyi de yapıyorsunuz. Önce satırlarda, sonra öpülesi ellerde yaşatmalıyız bu duyguları.. Teşekkürler. Saygı ve selamlarımla...

''Unutulanlar, unutanları asla unutmazlar '' Fakat neye yarar ki ? Unutanların unuttukları çok önemli bir şey daha var aslında ; kendilerinin de bir gün unutulacağı..

Torun müsrif verdiğimiz harçlıkların miktarına göre bizi seviyor.
Yaramaz,haşarı dur durak bilmiyor. Hiperaktifmiş… Yapay sevgi çocukları…Bizi herhalde ana, babalarımız kupon biriktirerek sipariş verdiler.
Yetişkin geldik. Galiba,,, Biz niye kuşak çatışması yapmadık. Sevgiyi gıdım, gıdım alırken saygıyı katmer, katmer vermedikmi?
Ben en büyük erdemin SAYGI….
En yüce duygununda SEVGİ…olduğuna inananlardanım.
O nun içindirki adımıza:
ACILI KUŞAK diyorum. Ve bir daha anlıyorumki:
EMEKLE , YEMEK Çok çabuk unutuluyor… ACILI KUŞAK adlı yazımdan bir bölümle girdim.....ben bu güzel sayfanın .... bu kadar güzel .....yazan....bir kalemin hastası oldum saygılar udtam içim titredi.....

Çoğumuz anne babayız.çocuklarımıza en iyisini vermek için didiniriz (istisnaar hriç) ödümüz patlar gerçektende yanlış bişy yaparız diye.Kırılgan oldklarını düşünürüz ve öyledir de.Ama onlar anne babalarını kırdıklarının farkında bile olmazlar çoğu zaman. Yapılan fedakarlıklarsa çoğ zaman görev diye düşünülür.
Üzücüydü yazınız,düşündürücüydü.Ve gerçekti ne yazık ki.Ne denlebilr ki.Kutluyor ve paylaşımınız için teşekkürediyorum..

çok güzel bir yazıydı. tebrikler özel bir noktaya değinmişsiniz. çok beğendim. umarım ileride bir gün bunları yaşatmaz ve yaşamayız. saygılar

Çocuklarımızı büyütürken en büyük eğitimin büyükleri saymak, hatırlamak, önemsemek, değer vermek olduğunu unutmamak lazım. Bir gün o yaşlıların yerini bizim alacağımızı. Çocuklarımızın da büyüyüp birer biz olacağını unutmamamız gerek. Ve o zamanın yaşlısı bizlere, bizden öğrendikleri davranış biçimini sergileyeceklerini, hiç unutmamamız gerek.

Şahap Bey ve Fadime ana olmak istemiyorsak...

Saygılar.