Diyor çek git deli gönül. Herşeyi bırak ardından sadece koş.. Nereye kadar gidebilirsen, nerede biterse pilin.. Ama işte böyle denildiği gibi olmuyor herşey... Vazgeçmek kolay mı ki? Bir kalemde silebilir misin, herşeyi.. Olmuyor işte. Geride bıraktıkların sende ne iz bırakırsa bıraksın olmuyor, gidemiyorsun.. Herşeyden vazgeçtin sanıyorsun, tam hazırsın... ama işte sol yanında bir ağrı... Gözlerinin önünden geçen acılar, mutluluklar, hüzünler, tebessümler... Aslında başta herşeyi kabullenmiştin, hazırdın bedel ödemeye.Peki ya sonra ne oldu, ne olduda vazgeçtin?
Yine hayallere daldın.. En olmadık en olmayacak hayallere.. Umutsuzluk tam devam ederken, koptu işte. Hayat tam burda koptu. Damarların koptu.. Hayat bitti.. Artık diyorsun -hazırım..
" Hoşgeldin ölüm.. Kalk gidelim sıradakini bekletmeyelim.. "