Arkadaşım Aysu, sarışın, balıketli, güzel bir bayan. Yalnız bir sorunu var. Pardon! Bir değil; iki sorunu var. İyi bir işi, iyi bir maaşı olmasına rağmen, hesapsız harcamaları yüzünden, kredi kartlarını bir türlü sıfırlayamadı. Bırakın sıfırlamayı, sürekli artırarak borçlanmasına devam etti.

Borçlarını ödemek için, yeni krediler çekti. Anlayacağınız, Aysu şu an, borç batağına batmış durumda. Bu bir! Gelelim ikinci sorununa. Otuz beş yaşında olmasına rağmen, hiç evlenmedi. Hiç âşık olmadı. Âşık olmayı çok istiyor; fakat bu işler öyle isteyince şıp diye olmuyor ki. Bir arkadaşı, arkadaşıma, şöyle bir çözüm önermiş.

‘‘Evinin giriş kapısını açacaksın. Tam üç kez; hoş geldin melek. Hoş geldin melek. Hoş geldin melek diyerek, aşk ve bereket Meleğini içeri alacaksın. Melek senin evinde, üç gün misafir olarak kalacak. Bu süre zarfında, çok fazla gürültü patırtı yapıp, meleği ürkütüp kaçırmayacaksın. Üç gün sonra, yine kapıyı açacaksın. Yine üç kez, güle güle melek. Güle güle melek. Güle güle melek diyeceksin. Çok kısa sürede, hem âşık olacaksın, hem de zengin.’’

Bu fikir, arkadaşımın hoşuna gitmiş ve söylenenleri yapmış; ufak bir ayrıntıyla… Evi birinci katta olduğu için, meleği giriş kapısı yerine, arka taraftaki mutfak kapısından içeri almış.

Gerekçesi, ‘yoldan geçen insanlar, benim kendi kendime konuştuğumu görürlerse, bu kız yalnızlıktan kafayı yemiş.’ Demelerinden korkuyormuş.

Eh bakalım; melek mutfak kapısından girmeye razı olduysa, üç gün sonra, arkadaşım bana uğurlayacak. Heyhattt! Çekilin yoldan, melek bana geliyor! Pazar günü kimse bana gelmesin! Ben arkadaşım gibi yapmayacağım. Meleği güler yüzle giriş kapısında karşılayacağım. Hoş geldin melek! Hoş geldin melek! Hoş geldin melek deyip, içeri alacağım. İyi ağırlayacağım.

Pazar günü, yazı yazmayacağım! Hiçbir yazıyı okumayacağım! Yorum yapmayacağım!
Âşık olacağım aşıkkkk!

15/04/2010/ Emine/ Manisa