üç harfden ibaret kısacık bir sözcük... bu denli kısa olup söylendiğinde, okunduğunda dikkatimizi çeken, miğdemizde kelebekleri kıpırdatan... bu denli kısa olupta içimize yağmurlar yağdıran, yemeden içmeden kesen.
aşk salt bir sözcük olsaydı. yaşanan bir gerçeği dalalet etmeseydi bu denli ilgilendirmezdi bizleri.
her toplumda vardır aşk, yalnızca renkleri farklıdır. bireyin içerisinde yaşadığı, kültürel, toplumsal koşullar, bireylerin çocuklukları, yetişme tarzları, kişilik özellikleri, kişilikleri ve tercihleri renklerin farklı olmasını sağlar.
aşk tarih boyunca en ücra yerlerinde yaşanmıştır hücrelerin, tutkulara boğulmuştur aşıklar. keza aşkı konu alan binlerle ifade edilecek sinemalar, şiirler, öyküler ele alınmıştır. aşk edebiyatta ve sanatta olduğu gibi, felsefedede ele alınmıştır. soyut bir varlık olarak ele alınmıştır aşk filosoflar tarafından. "aşk nedir?" diye sorular sorulmuştur. Schopenhauer’in aşkın metafiziği, Avşar Timuçin’in aşkın diyalektiği ve benzeri düşünürlerin örnekleri yok mudur?
bunların yanı sıra aşk bilim alanındada ilgi çekmiştir. özellikle psikoloji alanında psikolok ve psikiyatristler fazlasıyla ilgilenmişlerdir bu alanda. ister bilimsel, ister felsefi, ister sanat alanında olsun aşk hep somut bir nesne olarak adlandırılmıştır.
aşk tutkudur, şiddettir, iradesizliktir,iradedir,hüzündür, umuttur, mutluluktur, köpekliktir, gurursuzluktur...
aşk tanımların her birinde yaşantılar ve bunlara dayanan öznel anlamlardırmalardır. bu paralelde aşk aslında bencilliktir. acı çeken hep aşığın kendisidir. acıdan mutlu olmayan kendisidir. aşk bencilliktir. aşk metafizik birşey değildir? fakat sıradan denilebilecek birşey de değildir.

Selin soğuksu