benim fasulyeciğime
bir mektup daha yazıyorum sana senin okuyamadığın gizli sayfamda, içimi döküyorum gizli sayfalarıma, sayfalar beni anlar diye değil dinler diye değil içimde yaşadıklarımı taşıyamadığım için yazıyorum bu sayfalara.
Bugün yanına geldiğimde anlatmak istedim hislerimi kırgınlıklarımı ,anlatsam belki anlar dedim ben onu hep anladım oda beni anlar dedim anlatamadım anlattırmadın dinlemek istemedin .içimdekilerle geri döndüm yanından.yürüdüm, yürüdüm sokaklarda karanlıkta
bir bir yanımda geldi kırgınlıklarım sokaklara dökülsün içimden çıkıp dedim yürüdüm hep sokaklarda kayboldum yollarda ama döndüm evime kırgınlıklarımla...
son zamanlarda nekadar zor günler geçiriyorum oysa bir bilsen herkez herşey üstüme üstüme geliyor boğuluyorum anlatmıyorum sana dertlerimi anlatmak istemiyorum da zaten onca sorunun içinde boğuşurken birde benim dertlerimi dinle istemiyorum bilme istiyorum problemlerimi sadece yanımda ol istiyorum .istersen anlat sen sorunlarını saatlerce dinliyeyim beraber çözelim hatta tek bir gülümsemeni göreyim yeterki ..
aradım seni biraz konuşşak sesin bile uzaklaştırırdı beni sorunlarımdan müsait değildin
sesini duymak bile oysa içimi ferahlatıyor. görmek istedim seni olmadı
yanıma gel istedim yanımda ol istedim nasıl bir güç vercektin oysa bilmeden
bazen dayanamıyorum boğuluyorum herşeyden yaşamaktan bile tek bir sebep var oysa beni yaşamaya zorlayan kızım...
bazen isyan ediyorum hayattan bile ne çok beklentileri varmış insanların benden
zor günümde yanımda olmayanlar şimdi benden neler bekliyolar bir bilsen ...
bil istemiyorum bile canımı sıkan şeyleri anlatmak istemiyorum sana, sorunlarına sorunlarla yaklaşmak istemiyorum güzel şeyler paylaşalım istiyorum ....
ama belkide nakadar çok şey istiyorum ben bu kadar imkansız şeylerimi istiyorum senden
2 saat yanımda olmanı istemem ne kadar imkansız olabilrdiki bukardmı imkansızlıkların ve yoğunluğun olduğu bi hayatta yaşıyorduk...
gözlerine baktığımda içindeki fırtınaları görürüm senin ...
sesini duyduğumda canının sıkkın olduğunu bile anlarım ...
tek bi kelimenden neler yaşadığını anlarım ...
ailen bile belki benim kadar anlyamaz neler yaşadığını ve neler hissettiğini
seni görmesem bile duymasam bile fırtınalarını hissedeer çırpınışlarını duyarım
sessizliğinin altında bile acın olduğunu anlarım ben
istedimki şu günlerde sana ihtiyacım olduğunu bil
konuşmaya...
bir kaç saat olsa bile yanımda olmana..
belki bi çay içmeye yada efkar dağıtıp iki bira içmeye
seninle konuşmaya ihtiyacım olduğunu bil istedim..
anlatmasamda söylemesemde sen bil istedim sana ihtiyacım olduğunu
sen gelmedin
ben geldim yanına..
ama dinlemedin ...
ve ne yazıkki anlamadın .....
bir kez beni anla istedim beni kırdığını gör görüpte birşeyler yap istedim
ama anlamadın ....