Köylerde genellikle okul ve camilerin temizliği, köyde yaşayanlar tarafından yapılır. Bir gün köyün birinde cami temizlenecekmiş; bu durumu duyurmak için tellal çıkartılmış. Tellalın çağrısına aradan bir saat geçmesine rağmen kimse gelmemiş. Saatler olmuş yine gelen giden yok. İmam bu duruma şaşırarak soluğu muhtarın yanında almış; durumu anlatarak "Ne yapacağız? Caminin temizliğine gelen giden yok".

-Muhtar: "dur bakalım hayatta çaresiz hiçbir iş yoktur".

-İmam: "Öyleyse bu duruma da bir çare bul bakalım" demiş.

Muhtar tellalı yanına çağırmış. Ev ev dolaşıp; caminin halıları yenileceğinden eski halıların köy halkına dağıtılacağını söylemesini tembihlemiş. Tellal’da muhtarın dediği gibi herkese tek tek haber vermiş. Bu haberi duyan işini gücünü bırakıp hemen camiye doğru koşmağa başlamış. Tek amaçları önce gidip dağıtılan halılardan bir tane alabilmekmiş. Ancak muhtarın hanımı o anda hamur karıyormuş milletin halı almak üzere camiye doğru koştuğunu görünce muhtara ’elimin hamurunu yıkayıp tamı gideyim yoksa elimin hamurumu yıkamadan mı gideyim?’diye sesleniyormuş.

Hayır, bir iş yapılacağı zaman kimseyi ortalarda göremeyip, emek sarf edilmeden bir şeyi elde etmek için elinin hamurunu bile yıkamadan gitmeyi düşünenleri görünce hoca şaşırmış ve köy halkına şöyle seslenmiş.

.’Ameller niyetlere göredir. Niyetini güzel tutun, güzellik bulun’.