Bugün de rüzgar kesilmedi, yağmur çiseliyor ve hava soğuk. Balkonun önündeki palmiyenin dallarını rüzgar eliyor. Baktım da, bir tanesi lif lif olmuş, bir diğeri de sanırım kırılmış.
Burada sezona daha iki ay var. İki ay, uzun zaman. Şöyle bir, boşanmaya karar vermiş oğlumu bir dolaşayım diye düşünüyorum
Oğlum, dedim de;
Geçen sezon Belçikalı bir bayanı da misafir getirmişti. Karakum’a kabin niyetine çadır kurduk; sonra da simsiyah kumların üzerinde bembeyaz yürüyen Belçikalı bayan misafirimizin plajdaki açgözlüler tarafından seyredilmesine biraz da bozularak denize girdik.
Uzunca bir süre denizde kaldıktan sonra kafeteryada birşeyler içmek için oğlumla biz yürüdük.
Yolu yarılamıştık ki herkesten bir kahkaha ve alkış sesi geldi. Dönüp baktığımızda konuğumuzun çadıra doğru koştuğunu gördük.
Bir eliyle arkasını kapatıyordu ve bir elindeki tahtayla da önünü. Meğer bikinisinin altı, yüzerken çıkmış ve farketmemiş gariban. Çıkarken de üç gün önceki fırtınanın denize sürüklediği uyarı levhası eline geçmiş, önünü kapatmak için onu kullanmış.
Talihsizliği, uyarı levhasının yazılı kısmının dışa, okunur şekilde gelmiş olmasıydı. Uyarı levhasında:
’-DERİNDİR. 18 YAŞ ALTI GİREMEZ.’
yazıyordu. Ertesi gün oraya götüremedik. Ama Akliman’a gittiğimizde birgün önceki ’okurlardan’ bazıları orada vardı ve kendisini tanımışlardı. Tanıyanların gülümsemesini sık sık bize değerlendiriyordu konuğum:
’- Heren Önaçan, goede, zorgzame mensen Turken. Ik heb altijd een glimlach.’(Bay Önaçan. Türkler sevimli ve sempatik insanlar. Bana hep gülümsüyorlar.)
Deniz sezonunu özledim.
Yüksel ÖNAÇAN
Mizah. Anasayfamda gözükmediği için makale kategorisine aktardım.
Paylaş:
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Karakum tesisileri, Sinop'un en güzel sahillernden birdir. Siz bikinisini denize kaptırmış olan bir yanaın ne duruma düştüğünü yazmışsınız ama ben size bunun çok daha kötü bir öreneğini yazacağım Yüksel bey.
Eses Karakum dediğimiz yere genellikle aileler gider. Her birimiz aile içinde olduğumuz için rahatızdır. ( Sinop'ta hiç kimse kimseyi rahatszı etmez. Yalnız başına gelen bir bayan bile rahatlıkla sahilde oturup tatilini yapabilir). Sahil o kadar dolu ki iğne atsanız düşmeyecek türden. Saat üç sıralarıydı. Yan tarafımıza bir aile geldi. Bayan teseddürlü olduğu için üstünü çıkartmamış, erkek, koca göbegi ile etrafına bakınıp duruyor, denize girip, çıkan çoccukları ile bayan ilgileniyordu. Öyle kızıyordum ki gidip o adama iki laf söylemek istedim ama sonra vazgeçtim. Çünkü onların yaşamıydı ve bizim söz söylememiz doru değildi. Bir süre sonra bayan başından eşarbını çıkartmamış, bedenini kollarından ayaklarına kadar örten beyaz bir kıyafet giymiş şekilde oturmaya başladı. Saat on altıya geliyordu ve bayan üstündeki kıyafet ile ayağa kalkıp denize doğru yürüdü. Bir kaç dakika sonra da denize dalıverdi. Sevinmiştim. Kadın biraz olsun rahatlayacaktı. Eşi de gitti ikisi oynamaya başladılar. Bir süre sonra bayan denizden çıktı ve bütün gözler ona döndü. Beyaz kıyafetinin altına beyaz iç çamaşırı giymiş. Üstündeki beyaz elbise bedeninine yapış. bütün vucudu olduğu gibi görünüyordu. Bu duruma seyirci kalmak istemedim ayağa kalktığımda benimle birlikte bir kaç bayanın daha ayağa kalktığını gördüm. Üç dört bayan elimizde büyük deniz havlusu ile bayanın yanına gidip havluları uzattık. Ne olduğunu anlamamış şekilde bize bakıyordu. Hemen durumu söyledik ve bayanın söylediği söz tam bir şok yaşatımıştı bize. " Siz çıbıldak giriyorsunuz her yeriniz görünüyor. Ben böyle girince görünmüş çok mu." dedi ve havluyu almadan gidip yerine oturdu. Ve sonraki günlerde aynı aileyi bir kaç defa daha orada gördük ama bu defa hiç birimiz müdahele etmedik.
Burada komik duruma düşen bekinisi bir kaza sonucu düşen bayan mı, yoksa bilerek beyaz bir kıyafetle denize dalıp, sonrada o kıyafetin altından vucudunu gösteren bayan mıı? Bence biraz buna bakmak gerek. Ve ona göre yazınıza yorum yazılması gerek Yüksel bey.
Ben de çok özledim deniz mevsimini. Bir an önce gelse de yine sıcacık günlerin keyfini ve sevgi dolu yüreklerin gülümsemelerini görebilsek değil mi?
Sinop bir başkadır yaz mevsiminde. Her birinizin gerçekten burayı görmesi gerek anlatılanların abartı olmadığını bilmesi için.
Umarım bu yaz görüşebilirz Yalı kahvesinde ve bir bardak çayı yudumlayabiliriz sizinle. Saygılar yüreğinize
Ben hemen hemen her gün o kahvenin olduğu yere geliyorum. Çünkü o kahvenin olduğu apartmanda annem oturuyor. Yarın sabah yine annemde olacağım. Yni sizin olduğunuz yerde, benim çocukluğum, geçlik dönemim ve evelnedikten sonra geçti. Seyitbilale taşınalı on yıl oluyor. Kendi evimedeyim on yıldır.
Ben de konuklarım ile devamlı askeri karakuma gidiyorum. Benim evimin olduğu yerden Sinop'u kuş bakuışı izliyorum. Evimin dört bir yanı denize nazır. Ve şu anda da Cenaze evinden geldim perdemi açtım, denizi izliyorum elimde bir fincan çay ile. İki gündür arkadaşımın yanındaydım. Annesini klaybetti ve biz yalnız bırakmak istemedik.
Yüksel bey belki de Anneme gittiğimde sizi görüyorumdur. Annemim evi Vali konuağının yan tarafındaki yalı apartmanı. Halam sizin gittiğiniz kahvenin müdayimlerinden. Evi kahvenin hemen karşısında olduğu için oraya takılıyor boş zamanlarında.
Belçikalı konuğum diğer dar kafalıdan daha masum. Belçikalı konuğum değil fetişt ruhlu olan. Fetişt arzularını şuur altına gömüp, Karakum'da da arzusunu gerçekleştirmek isteyen.
Ben, Karakum'da denize nazır bir eve taşındım. Balkonumdan palmiyenin yaprakları gerisinden ta Gerze'ye kadar görebiliyorum.
Askerî tesis de yakın. Ayrıca Karakum'daki işletmeciyle de arkadaş olduk. Sanırım bu sezon denize bu uçta gireceğim.
Şimdilerde vali konağının bitişiğindeki okey salonuna takılıyorum. Sokak içinde. Okey taşlarını Çinli kızlar diziyor. Sizin hiç zaman kaybınız olmuyor. Çayı nefis. Arkada da bahçesi var. Ama sanırım havalar ısındı mı Yalı'da uğrak yerimiz olur.
Milliyetblogda bir bayan arkadaş Antalya'nın propagandasını yapıyor. Ben de cevap olarak Sinop'u yazdım.
Sanırım siz umuma açık yerlerde anadandoğma denize, havuza girenleri görmiş, duymamış, okumamışsınız. Bu ek bir resim değil, fotoğraf gördüğünüz gibi. Ve bu dünyada, aramızda yaşayan bir insan.
Bu içinde yaşadığımız dünyada bir gerçek. Ve siz gerçeklere gözlerinizi kapatıp, başkalarının da kapatmasını sadece isterseniz ne kendinizde ilerleyecek bir durum, ne de topluma ahlakî yönden vereceğiniz bir fikir ve düşünceniz olabilir.
Bakınız, bir uyarlama ve fotoğraf sizin ahlak anlayışınızı açığa çıkardı. Hatta öfkelendiniz. Şimdi ahlak üzerine bir şiir ya da nesir yazmanızı beklerim sizden.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz