Engel olamazsın bazen duygularına... Yasak olduğunu bilirsin ama yine de seversin... Ve o ateşte yanmamak için gidersin. Geçmişini, aileni,sevdiklerin, seni sevenleri terk edip gidersin....
Bende her şeyi yakıp arkama bakmadan gittim... Onun seni seviyorum demesine aldırmadan... Günah ikimizin günahı olsun demesine rağmen gittim...
En yakın arkadaşımın sevgilisine aşık olmuştum. İlk tanıştığımız anda kalbime onun aşk tohumu düştü. Uzun süre kendimle mücadele ettim, en sonunda mücadeleyi bırakıp gitmeyi istedim. Çünkü arkadaşım ona o kadar aşıktı ki onsuz yaşayamadığını söylüyordu. Canım arkadaşıma bu ihaneti yapamazdım. Ben gideceğimi söylediğimde bana aşık olduğunu söyledi. ....
Sevinmem mi gerek üzülmem mi gerek anlamadım... Duygularım birbirine karıştı. Sözleri bu şehri terk etmemi kolaylaştırdı. Bir başkasının mutluluğu üzerine mutluluk kuramazdım. O kişi birde benim en yakın arkadaşımken.
Aradan yıllar geçti... Şimdi evliyim ve çokta mutluyum. Belki bir süre mutsuz olmuş olabilirim ama ama değdi. Yaşadığım tüm acılar mutluluğa döndü.Akan gözyaşlarına kızgınlıklara değdi... NE BİR BAŞKASINI NE KENDİMİ MUTSUZ ETTİM...