5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1849
Okunma

Adını her andığımızda ,buruk bir geçmiş hatırlalanıyor.Onu dinleyenlar her dinlediğinde karanlık geçmişi Şıvan dinleyerek yaşadğı acıları bşe nebze olsun dillendirme fırsatı buluyor.
Şıvanın yaşadığı dönem yasaklıydı .Yasaklı demokrasi yasaklı ,yasaklı bir sanat çaği yaşiyordu .Şıvan bu karanlık çağlardan nasibini almıştı.
Şıvan yasaklanmıştı.Sade şarkıları değil kendide .Bu ülkeden kendi ülkesinden yasaklanmıştı.Yasaklı şıvan gittiğin ülkelerin birinde, boynuna bir anne kucağı sarılmıştı. O anne Şıvana ,"sende çoçuklarımın kokusu var" diyordu Şıvan bu kadar ilgiye şaşirmişti. Sonradan öğrenmişti ki o annenin iki çoçuğu Şıvanı dinliyor diye asılmıştı.Şıvan o ülkenden de yasaklanmışltı sonra uzaklara çok uzaklara gitmişti ama sesi hala yakınlardı.
Ömer amcanın ceketinin astarına saklanmıştı Şıvaın kasedi
Hasan abi un çuvlının içine bir bez ile gizlemişti köye gittikleri zaman yasaklı Şıvanı yasaklaıca dinleyeceklerdi.Ömer amca taktı kasedi halepçe diyordu ŞIvan hani şu 5 bin insanın kimyasalllaela öldürüldüğü halepçe.Ömer amca ağlıyordu çünkü onu dinledikçe oğlunun paramparça cesedi akla geliyordu.
XEZAL DİYORDU ŞIVAN Hsana bi gözleri doluyordu o seviyordu tıpkı şıvanın okuduğu gigbi
Kİrivo diyordu yasaklaı sevdaları anlatıyordu .Farklı dinden iki gencin imakansız sevdasını
işte şıvan bu yüzden seviliyordu .HALK Şıvanda kendini bulduğu için İBRAHİM UÇANKUŞ 06 04 2010