Büyük insanlar idealleri için var olur ve yaşarlar, hayatları hep sıkıntı ve mücadele içinde geçer. Etrafları kalabalık görünse bile onlar hep yalnızdırlar. Küçük insanlar ise hep kendileri için var olur ve yaşarlar, onların da hayatları hep sıkıntı içinde geçer.
Büyük insanlar bütün sıkıntı ve zorluklarda mutlu olmasını bilir ve mutluluğu yaşayabilirlerken, küçük insanlar istedikleri şeylere kavuşsalar bile mutluluğu yaşayamazlar, yaşadıkları ve mutluluk saydıkları şeyler ise geçicidir.

Bir dost derdi ki; “ Bu dünyada rahatını düşünen ve arayan insan küçük insandır ” Sakın yanlış anlaşılmasın, elbette ki her insan rahat ve mutluluk arayışındadır ve bu yanlış değildir. Yanlış olan bu mutluluğu mal ve makamda aramak, yani dünya’ya ait değerlerde mutluluğu aramaktır yanlış olan.

Mutluluk her insanın doğduğunda sahip olduğu şeydir, her insanda vardır ama insanlar onu yanlış yerde, dışarıda aramaktadırlar. Oysa aradıkları şey kendilerine kendilerinden daha yakındır da haberleri yoktur.

Bir yere girmek için önce oradan çıkmak gerekmektedir. Küçük insanlar mutluluğu elde edebilmek için mutluluktan çıkabilmeyi çok iyi başarabilmekte, kendileri ve çevresindekilere de sıkıntıyı yaşatabilmektedir.

Unutulmamalıdır ki; “ Hayatı sadece kendi dilek ve istekleriyle kurmaya çalışanlar ve bu uğurda adım atanlar, attıkları her adımda kendi mutluluklarından uzaklaşmaktadırlar. ”
Esen kalın, saygılarımla
Almuti