Çalıştığım işyerinde güzel anlatımlı bir gerçek uyku alameti duydum inanamadım çünkü olamazdı böylesi akılda almazdı zaten düşünceyi içine neyse bizde karalamaya başlayalım birkaç satırla sizlere gerçek hayat hikayesini tebessüm ile tebessüm yapmalımı onu da takdire size bıraktım sessiz derince.

İsim münhasır …

Adam bir gece 00.30 vardiyasında iş saati gelince evden çıkmaya hazırlanır. Eşiyle hoş sohbet bol muhabbet kapıya gelir Allah a ısmarladık diyerek ayak kapılarını bağlamak için eğilir bunu gören hanımı da gidiyor diyerek güle, güle bey hayırlı işler der arkasından kapıyı çıktı nasıl olsa diyerek gece vaktini de göz önüne alarak arkasından kapatır..Gider huzur içinde yatağa yatar..

Adamın iş yerinde; adamın işe gelmediği iş saati ileri vakitleri gösterince anlaşılır..Gece münasebetiyle evi aile rahatsız olur diyerek aranmaz bir şekilde vardiya telafi edilir iş yoluna konur sabah olunca adamın evine telefonlar yağar acaba ne olmuştu, Ne olmuştu da adam işe gelmemişti, gelememişti…

Bir telefon iki telefon ardı ardına gelince kadın kocasının iş için evden vaktinde çıktığını kendisinin uğurladığını kapıyı da hatta arkasından kendi eliyle kapattığını söyler..ama..işyeri pek ikna olmaz valla der telefondaki ses gelmedi işe yenge hanım kadında başlar bir telaş dolanmaya başlar evin içinde bir oyana bir buyana söylenerek . Ya bu adam gece vakti iş var gitmek gerek derde nereye gider işe gitmezde oysa nede güzel çıkmıştı evden hoş sohbet güzel muhabbet hele bir çıkıp soruşturayım der hızlı bir şekilde kapıya varır hışımla açar birde ne görsün Eşi olan adam o bir yastığa yıllarca baş koyduğu eşi kapının önünde mışıl, mışıl bir güzel uyumaz mı kadıncağız bu duruma varın siz söyleyin; Hüzünlensin mi, gülümsesin mi, ağlasın mı ne yapsın nereye nasıl anlatsın..şaşmış donup kalmıştır .. Gerçek ortaya çıkınca bir alamettir EVDE, İŞYERİNDE takılmalar adama kahkaha sohbet demli ağız tadında KAHKAHA….Takdir siz değerli Dostlarındır..

Not..: Tabi ki olur mu böyle şey demeyin ama bu duyduğum kaleme aldığım bir gerçek yaşanmışlık…Gel de gül / me…Saygılarımla..

07.04.2010
Seyfi Yiğit