3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
866
Okunma
gökyüzü içimi yakıyor sessiz bir gece ıstırap dolu saatler ve hüsran
yine yalnızlık kimsesizlik yıkılan hayaller kaybolan umutlar
nedir hayat acımı hüzün mü? yoksa kederden gülen gözler mi?
yaşam acıtıyor insanı her kayboluşun sonunda karanlık bir odaya açılan kapı
ister gir ister girme
her mutluluğun sonunda yaşanan hüzün er yada geç yaşanıyor
ama yokluğuyla ama varlığıyla ne kadar acı....
dünya denen gezegende yaradandan kula verilen can kuldan kula eziyetle son buluyor her seferinde denesekte şansımızı ömür nereye kadar gider bilinmiyor.
kendim ile hesaplaşıyorum her gece ne zaman bitecek diye
anlasakta anlamasakta yaşıyoruz yalandan bir gezegende yalancı baharlarda
masum gülümseyişlerle.....
vkeskin
Cevap Yaz