işi kaleme bırakırsak eğer çıkamayız işin içinden.yürek söyleyecek, haykıracak isyan edecek ve beyin işitecek. bu ham malzemeyi özünden kopmadan yoğurup en azından gönlümüzün anladığı hale sokup kalemin de hüneriyle ortaya kelamın yontusunu çıkaracak. ve bu yontu eğer gerçekten yontuysa günün her anında ışık oyunaları oynayacak kendisine, yontucusuna ve seyircisine. ve her mevsim, ve her iklim yağmurla karla fırtınayla yeniden yeniden şekillenip şaşırtacak şairini bile. işte o zaman şiir şiir olur.

ne hasta bekler sabahı
ne kanlı şehidi mezar
ne de şeytan günahı
seni beklediğim kadar
...
işte güzel bir yontu, her mevsim insanı şekil cümbüşlerine sürüklüyor. herkesi farklı başka başka yerelere götürür şiir, ama aynı yere baktırır.
doksanlı yıllardı cahit külebi bu ülkede herkes şair diyerek almıştı selamımı şiirlerime bakmadan. üzümün ne katkısı olabilir şarabın kalitesine bu yıl diğerlerinden farklıysa.
filan yılın mahsulu derler oysa bağ da aynıdır, toprak ta bağbanda. tek farklı olan o YIL dır o zamandır. zamanının ünlü kıldığı şair?! lerdendi bence "bu ülkede herkes şair " diyerek belki de kendisini sınıflandırmıştı. şimdi daha iyi anlıyorum o zaman gururum incinmişti. cemal safi serbest şiire şiir demem demişti bu cüret ve yetkiyi nereden aldığını açıklamadan. koltuklarına yapışmış siyasetçiler gibi kimseyi yeterli görmediler.
şair ve şiir evet bu sıfatlarını insanlara kim verebilir ? yazılana şiir ya da değil diye kim karar verebilir. şairim diyen bir kişi şiir noterliğine soyunmamalı mıdır sizce. düşünün ve yazın kimin ne dediğini hiç mi hiç önemsemeden. edepli olmak kaydıyla, belki de kayıtsız, salt mesajın kendisi olmadan, mesaj kaygısısıyla okunduğunda ince bir sızı, belli belirsiz bir mutluluk bırakabiliyorsa, unutulmuş bir sevgiyi hatırlatıyorsa yada ender bir çiçeğin kokusu gibi okuyanı başka diyarlara yaşanmışlıklara götürüyorsa neden şiir olmasın okuduğumuz ? sessiz yığınların tercümanı, gökyüzünde başıboş gezen onca okun hedefi oluyorsa karşısına, ve umut oluyorsa SAKARYA gibi. bu ülkede herkes "herşey" oluyorsa neden şair olmasın. bırakalım herkes şair olsun hayat şiir olsun ve şiirleşelim. kaç kişinin belleğinde kaç şiir vardır acaba bu ölçüsü olmamalı mıdır medeniliğin. hepimiz lise bitene değin en az bir şiir yazmışızdır. hepimiz ilk şiirimizi okurken ilk sevgilimizin elini ilk kez tuttuğumuz anın heyecanını, utangaçlığını ve gururla karışık korkusunu yaşamışızdır.
sonra şiirimiz açık yanımız olmuştur kimi an. en mahrem yanımızı anadan üryan ve kendi ellerimizle bırakıvermişizdir orta yerde. olmayacak bir zamanda bulanık havada siyasi görüşümüzü ortaya atıp ihbar etmişizdir kendimizi. şiir müthiş bişeydir. ve şair acayip bir adamdır.
seviyorum bu acayip adamların acayipliklerini ve acayip bir adam olmak istiyorum.