“ HADİS İLMİ RİVAYET İÇİN DEĞİL RİAYET İÇİN YAPILMALI” sözünü anlamamızı kolaylaştıracak bir menkıbe!

Hasan Basri Hz. lerinin menakıbından olduğunu hatırladığım.
Fakat başka bir büyüğümüzden de olabilir.
İsim hatalı olsa da okadar önemli değil.
Menkıbede önemli olan asıldır, fasıla bakılmaz.
Yani verilmek istenen mesajdır. Olay ve kişiler önemli değildir.


Hasan Basri ( Rehmetullahi aleyh) hazretleri bir mürakabe halinde zamanının kutbunu merak eder. Kendisine ilham olunur ki falan memlekette bulunan bir demirci.
Hazret bu büyük makamın sahibini görüp, kendisinden de istifade etmek üzere günün şartlarında yollara düşer. Uzun yol zahmet ve meşakkatlerinden sonra Kendisine ilham olunan şehre varı sorup soruşturarak aradığı zatın adresine varır.

Görür ki
Bir adam örsün başında demir dövüyor.
Görünüş itibariyle klasik kaba bir demirci ustası.

Fakat garip bir şey var ki adam demirin ateşte kızarmış olan ucunu eliyle tutuyor, soğuk tarafını ise dövüyor.

Hasan Basri Haz. Hayretini gizleyerek selam verip içeri girer.
Demirci selamı alıp işe ara verir.

Hasan Basri Ustam bu ne iş!
Demirin sıcak tarafını tutmuş soğuk tarafını dövüyorsun.
Diye sorunca;
Adam kendisi de haline hayret ederek başını sallar ve Vallahi şu insanların şaşkınlıkları beni okadar şaşırtmış ki, bende ne yaptığımın farkında değilim. Diye cevap rerir.

Hasan Basri Hazretleri durumu ve adam hakkındaki bildiklerini belli etmeden adamı o büyük makama çıkaran halini anlamak üzere;
Şehrin yabancısı olduğunu, kalacak yerini ve misafir olacağı bir tanıdığının da bulunmadığını söyleyip, müsaade eder ise bir iki gün kendisini misafir edip edemeyeceğini sorar.
Misafirliği kabul edilince adamı bu makama mazhar eden halinin tespit için ilim ibadet ve davranışlarını incelemeye koyulur fakat yanında kaldığı zaman zarfında adamda sıradan bir Müslüman’ın yaptıklarından başka fevkalade herhangi bir şey göremez.

Adama sormaya karar verir.
Der,
Üstadım senin ilimin irfanın tahsilin nedir?
Nerede, kimden, ne okudun?
Standart dışı evrad-ü ezkarın, ilmi marifetin varmıdır?

Adam şaşkın şaşkın bakar ve der ki!
Valla Efendi benim ne ilmim ne marifetim.
Ne de demircilik mesleğimden başka bir tahsil ve mesleğim de yoktur.
Gördüğün gibi onu da doğru dürüst beceremiyorum.

Yalnız uzun zaman önceleri birisinden bir hadisi şerif duydum.
Ömrüm boyunca onu anlamaya ve yaşamaya çalışıyorum.
Der.
Büyük İmam hayret ve muhabbetle sorar.

Nedir senin bütün hayatını etkisi altına alan o Dürü yekta Peygamber sözü.

Adam, duydum ki Alemlere Rahmet olarak gönderilmiş olan Hazreti Muhammed Mustafa (Sav.) demiş ki;
“MALA YANİYATI TERK ETMEK KİŞİNİN İMANININ GÜZELLİĞİNDENDİR.” (Yani gereksiz şeyler ile ilgilenmemek ve gereksiz işleri terk etmek, kişinin Allah’a ve ahrete olan inancının kuvveti ve onlara vermiş olduğu önemdendir.) bu hadisi şerifi duydum ve onu nasıl yaşarım diye düşünür ve ona göre hayatımı sürdürmeye çalışırım.

Büyük İmam adamın fazilet kaynağını görür ve adama da hiç belli etmeden oradan ayrılır.

Evet, Değerli Dostlar!
Marifet Hafız’ı kur-an ve alimi ehadis olmak değil.
“LİMA TEKULUNE MALA TEFALUN” 61/3 ayetinin ikazatı kapsamına girmeden bildikleri ile amel edip bilmediklerini de öğrenme hakkını kazanmaktır.

Çokça ayet ve hadis ezberleyip, ilim yapıp gurura girmek ve şöhrete talip olmaktansa BİR HADİS DUYUP onun manasını yaşamaya çalışmaktır.

Değer ilimde olup ta amelde olmasaydı!
Kitaplar âlimlerden daha değerli olurdu!

Allah başta ben olmak üzere cümlemizi af ve mağfiret eylesin.

Allaha emanet olunuz.
Allah hayırlı hizmetlerde daim kılıp, rızasını kazanmaya muvaffak eylesin.
Çok değerli Dostlarım.