Kendini kimsenin onu bunaltamayacağı kadar bunaltabilen birine acımak acımasızlıktır. Kangren olmuş bir organı okşayan mı kesen mi merhametlidir sorgusunca böylesi birini bunaltısından kurtarma arzunuz varsa dibine girmemenizi tavsiye ederim. Dalarsanız alemine o sizi -üstelik elinde olmadan çoğu zaman- şebek yapar, siz de sonranızda eşekliğinizle başbaşa kalırsınız. Kendine acıma duygusundan; ya da saygıdan mahrum birine en doğru tavır gerçeği ile yüzleştirmektir onu.

Yaşamı kendine zehir edenlerin, başkalara mutluluk kaynağı olması saçmalık olur. Tabi insan bazen saçmalar ve mutlu hisseder hatta yaptığıyla; ama saçmalıktan uzun süreli mutluluk çıkmaz, hatta en güzel yerinde ayak kaydırır . Makul duruş iyidir. Örneğin canın istediği için yaparsın, bunu sen yapmışındır, sen sen olduğun içindir ve içini yersin onun, hazmedersin. Birinin dolmuşu, dolduruşu, etkisi ile yaptığında yaptığını onu kusarsın er geç.