suçlu ben miyim şimdi?...içimdeki merhamet beslenmiş bedenime hakim olmuşsa, sevgisiz geçirilen yılların derin ızdırabı silinemiyorsa, bir damla sevgi görünce takılıp kalıyor, hataları yok sayıp içindeki çırpınışlara rağmen devam etmek zorunda hissediyorsan..her gel diyeni ve yüze güleni dost bilip unutulmazlara eklemeye niyetlenmişken kendi kuyunu kazdığını göremeyecek kadar saflık denizinde yüzmekteysen yediğin kazıkların hesabı sorulmadan yeni kazıklar yemek üzere bırakırsın kendini akışa, içindeki ateşin harlandığını görmekten kaçınarak tek kişilik bir ölüm komedisini canlandırırsın bilinçsizce..kimse sana yapma etme demeyecek kadar hoşlanmışlardır bu sonu gelmez budalalığından..bi defa başlayınca düşüşün ve düşüşündeki kontrolsüzlükler artık engellenemez boyutlara ulaşmaya başlayınca bir kaçışa başlarsın veya kaçamayışa..gitsen bi dert kalsan başka bi dert..sana ihtiyaçları olanlarla senin ihtiyacın oldukların biribrine dolandıklarında herkesin ortak kullandığı iç sızlatan bir kişiliği yaşamak zorunda kalır çırpındıkça batarsın..kim olduğunu unutur aslına ettiğin ihanetlerin bedellerini tek tek ödemeye zorlanırsın..ödersinde üstelik ödememeye çalışırken bir anda kaptırıverirsin dönen dişlilerin keskin uçlarına şerefini acırsın kanarsın ve ölüden farksız da olsa yaşarsın..yaşamak zorundasın ama bu şekilde nereye kadar ittirebilirsin varlığını..yitip gitmek zamanı yaklaşmakta mıdır ne? herkes bir beklentiyle dayanırken kapına sen ne istediğini bile bilmeden boyun eğersin sahibin olmayanlara..yıllardır binbir zorlukla yücelttiğin yaşama sebebin özgürlüğünü kaybetmeye yakın uyanırsın ve keşke hiç uyanmasaydım diyerek tekrar uyumak için herşeyini verebilecek kadar arzularsın içindeki eski deli dolu çocuğu..ara ara gülen yüzünü gösterir gibi olur ama yine de inanamassın bunun gerçek olabileceğine mutlu olmak neydi nasıl yaşanırdı unutmuşsundur ve deli dolu çocuğun dürüstlüğü bir silüet gibi kayboluverir bir anda..bu kayboluşlar artıkça daha da ümitsizleşir daha da kimsesizleşir ve meraktan yoksun bir yaratığa dönüşmeye yüz tutarsın..duydular dünyasıyla bağlar kopana kadar devam eder bu amansız sürükleniş..kurtuluşunu ararsın..eski yeni ne varsa sarılır sahiplenmeye sürüklenmeye çalışırsın...ne gerisi dönülür cinstendir ne ilersi görülür cinsten..şimdiyse ikisi arasındaki savaşın yıkıntılarıyla başetmekle geçmektedir..kimim ne istediğini unutursun bu ara hayatta kalma pahasına unutursun değerlerini satarsın birer birer..cebinden yer kaybettiklerinin üzüntüsünü yaşayamadan yeni kayıplara yelken açmış bulursun kendini..suçunu gizleyen birinin ezikliğini yaşayarak yer alırsın başka başka hayatlarda..hep sensindir tek suçlu buna delice inandırırsın kendini..suçlar, sızlar, kaçar ama yine de yaşarsın..sevgiyi ararsın, merhameti kovalarsın , şefkati vermek istersin almak istediğin gibi..ama ne diyebilirsin ki..hayatından çıkmak isteyeceklerinin senden başka kimsesi yok gibidir..gidemessin..ağlaya ağlaya kalırsın, kanaya kanaya batarsın..ya durduracaksın hayatın akmasını..bulamıyorum cevabı hala...suç kim suçlu kim..? ben ve benim gibiler mi ?