BENİM ANNEM

Benim annem ;annesiz büyümüş….. üvey annesi ayak yalın kışın çeşmeye suya gönderirmiş…… aç bırakırmış….3 evladı hiçbir zaman kendi evladı gibi görmemiş …annemin sacları beline kadarmış üvey annesi o sacları örermiş ama her örgüde başına bir yumruk indirirmiş……hiçbir zaman anne sevgisi aile sıcaklığı yaşamamış … 13 yaşına geldiğinde…evlendirmişler…..çocuk olamadan anne olmuş……
Bütün anneler gibi benim annemde çok vefakar ;hatta cefakardır…..görmediği anne sevgisini bizde bulmaya çalışmıştır……öyle ki ben hala onun gözünde korunmaya muhtaç küçük kızıyımdır……kabul etmez çocuklarının büyüdüğünü…..hala geceleri üzerleri acılıyor mu…. Sabah kahvaltısını yapmadan işe giden çocuğu var mı diye merak eder….. benim annem …..merhametlidir….. ne yüreğindeki sevgisi eksilir ne gözündeki yaşı….. bu yaş bazen merhametinden……bazen özle mimindendir….. hala beni gözü tutmadığı bir arkadaşım olursa ondan korumaya çalışır……görüşme onunla , diyorum sana ;der……benim annem hala sözünden çıkmayalım ister…..hala korumaya devam eder……küçükken ekmek arası yapıp kendisi yavan ekmek yiyen annem……
Herhalde bütün anneler böyledir bu kadar vefakar …..cefakar……annelerimizi ;babalarımızı kaybetmeden kıymetlerini bilelim……….hangi anne baba saygıyı sevgiyi hak etmez ki ….keşke babamda hayatta olsaydı……annemin her zaman yanında olamıyoruz ….annemle can yoldaşı olurlardı…..babasını veya annesini kaybeden dostlar ….hayatta olana sahip çıkın ….ikisi de hayattaysa çok şanslısınız şükredin …kıymetlerini bilin…..sevdiklerini kaybetmemiz an meselesi keşke demeden …sahip çıkın seni çok seviyorum deyin …. Hadi dostlar…arayın en çok sevdiklerinizi….