Şu hayatta en zor anlaşılan varlık insandır herhalde, ne zaman ne yapacağı belli olmaz. Bir bakmışsınız dünyanın en kolay anlaşılan varlığı, bir bakmışsın dünyada ondan kötüsü yok.

Kıskançlık duygusu ile en yakın dostlarının kalbini kırıp, ortalığı yakıp döker, bir bakmışsın dostu için dünyayı yakar.

Ama herhalde işin içine menfaat ve kıskançlık girince değişiyorlar. Kıskançlık zaten dünyanın en kötü duygusu bu herkes için de geçerli arkadaş için de, sevgili için de. Bir bakmışsın iyi dediğin bir arkadaş kıskançlık uğruna sana yapmadığını bırakmıyor. Çünkü artık sen onun için bir tehdit oluşturuyorsundur. Seni öyle görmeye başlamıştır. Paylaşmayı bilemiyor sanki onu bir başkasıyla paylaşırsa dünyanın sonu gelecek illa hepsi benim olsun en kötüsü bu işte.

Onun için bunun eğitimini çocukken vermemiz lazım. Çocuğumuza paylaşmayı, arkadaşlığı ve dostluğu öğretmeliyiz. Basit şeyler için kıskançlık yapıp yakın arkadaşının, eşinin ve dostunun kalbini kırmamasını öğretmeliyiz. Bu genelde cahil toplumların en büyük sorunlarından biridir. Birinin bir şeyi kabullenememesi, kendini kabullendirmek için sert çıkışlar yapması, kaba davranması yada terbiye sınırlarını aşması daha bunları çoğaltabiliriz. Ama bunların altında yatan en büyük sorun KISKANÇLIKTIR. Başkasını hazmedememektir.

O zamanda ne oluyor biliyor musunuz? Kutuplaşmalar hani hep deriz de tam olarak anlayamayız ya işte budur. Kutuplaşma; bazı kişileri, dostları kendine yakın hissedip onun yanında olup sonradan dışarıdan gelen kişileri bu grubun içine almamaktadır. Neden belki de kendilerine olan güvensizliktendir. Onlar gelirse benim itibarım saygınlığım azalır düşüncesi acaba gerçek anlamda saygınlığı var mı? Bunu düşünmeleri gerekir.