Son zamanlarda kitapevleri yerlerini cafelere bırakdı.
Nufus ve öğrenci sayısının artmasına rağmen kitapevlernin yerlerini, cafelere bırakmasını, nasıl izah edeceğiz?
Ankarda’da kızılayda bulunan kitapevleri yerlerini daha çok getirisi olan cafelere bıaraktı.Artık kitap okurlarının merakla aradıkları derğiler kitaplar yok.
Zaman, zaman ist .gitiğimde zamanımın bir kısmını kapalıçarşının sahaflar kısmında kitaplar arasında geçiririm.
Durum aynı kitapların yerini ders kitapları almış öğrenciler artık ders kitapları haricinde kitap okumak istemiyor.
Kayseri’de bir medrese içinde kitapevi ve cafe var.buradaki kitapları bir arada başka şehirde bulmak mümkün değil .Ama kitaplar raflarda ,arkdaş grubları sohbette.Edebiyat derğileri öksüz okunmayı bekliyor,hangi kitap raflarda kalmak ister? Hangi edebiyat derğisi bu ekonomik şartlarda ayakda kalır?
Ömer Seyfettin’in Efruz bey’ini arara hale geldik neden? O zamanlar alaykonusu olan Efruzbey okumadığı halde hamala taşıtacak kadar kitap alırdı. Ah Efruzbey nerdesin? Diyesim geliyor.
Birde kitap israfı var. Batı ülkelerinde seçilen bir parkda kitap kurtları okudukları kitabı, bir başkası tarafından okunması için bırakılır ve ihtiyacı olan alır okurmuş,keşke bizdede böyle bir gelenek olsa.
İşin daha acı yönü yazarı tarafından imzalanan kitabların sahaf dükkanına düşmesi. Çok yakışıksız sanata ve yazarına değer verilmeyişi.
Öyle bir kitapla karşılaştım ki, öğrencisi öğretmenine imzalı kitap vermiş; adı Kompozisyon 1985 baskısı daha henüz kitabın sayfası açılmamış çok üzüldüm. Bu değeli kitabı severek aldım.
Kitaplarımzı ziyan etmiyelim onları, zaman zaman tekrar okuyalım.