1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
582
Okunma
Ben yaradiliş gereğı,yaradanin beni yaratma lütfüna yakişir bir durum sergilemekle mükellefim.Yaşadiğim bu süreçte isyan etmedim yaradanin izniyle bundan sonra da etmeyeceğim.Bu süreçte bedenen olmasada ruhen müthiş izdirap çektim.Firtinalari çiplak,soğuğu yalin ayakla karşiladim,ama yılmadim,ümidimi kaybetmedim.
Hep mevla görelim neyler neylerse güzel eyler diye haykirdim. Haykirişlarim,çiğliklarim bu boş alemde dostlarim veya dost sandiklarim tarafindandan bir hoş seda olarak algilandi.Bu duyarsizliğa karşi canim yandi,gönlüm harap oldu ,düygülarim düğümlendi ama olsun bu yürek neleri taşimadiki? Nelere direnmediki?
Cevap Yaz