Bu gece çok karanlık her taraf.
Soğuk…
Üşüyorum. ..
Titriyor bedenim.

Kalbimde bir telaş var sanki. Deliler gibi atıyor. Serseri mayın gibi sağa sola çarpıyor.
Üzülüyorum…
Kalbimin canı yanıyor.

Gözlerimde çözemediğim bir hazırlık. Ne kadar yaş kaldıysa elinde akıtacak, hepsini topluyor. Ağır ağır geliyor yaşlar, tutamıyorum.
Ağlıyorum…
Zavallı gözlerim yine ıslanıyor.

Dudaklarım sürekli kıpırdanıyor. Bildiği tüm harfleri sıralıyor. Bir türlü yan yana getirip, bir anlam veremiyor. Çok iyi bildiği ismi, çıkartamıyor.
Konuşamıyorum…
Kapanıyor, dudaklarım.

Başım çatlayacak sanki. Beynim zonkluyor. Aradığı bir şeyler var ama bulamıyor. Bir ses. Bir görüntü. Yaşanmış onca anı.
Yok…Bulamıyor…
Üzgün seyrediyor boş duvarlarını.

Sonunda anlıyor ki; pes etme zamanı. Bırakıp çabalamayı sesleniyor usulca: “ Tamam durun! Bitti, gitti, yok artık. Kapatın kapılarınızı.”

Kalbim duruluyor…
Gözlerim kuruyor…

Yavaş yavaş güneş doğuyor.
Etraf aydınlanıyor.
Bedenim ısınıyor.
Yeni bir gün
Yeni bir hayat başlıyor…

Eser Akpınar
İzmir
22.03.2010