Neden zorlanır insan?

İnsanların doğrularını kabul etmiyorum. Etmeyeceğim... Tabiatım mı bu ya da asi bir kan mı dolaşır damarlarımda Atam’dan kalma bilemem... Bilemem ama inatçılık diye sıfatlandırır insanlar bazı bazı beni. Senin doğrun, benim doğrum... Senin yanlışların benim yanlışlarım, yanlış anlaşılmalarım.

Neden kasar insan kendini?

Olmuyorsa birşey neden oldurmak için uğraşır? Kendinden iki beden büyük bir karakteri neden giymeye çalışır? Ya da çıkarmak için uğraşır?

Anlamıyorum!!!

Giymeye çalışan mı haklıdır?
Çıkarmak için uğraşan mı?

Karşı çıkıyorum bu kurala. Biliyorum bu başkaldırıda tekim. Belki de değilim. Kimbilebilir?
Sessiz çığlıklar var duyuyorum, insanların gözlerinden yükseliyor üstelik. Görmek için gözlerinin sağlıklı olmasına gerek de yok üstelik. Kör dahi olsan gönülgözünün açık olması yeterli. Bilirim, baktıkları halde göremeyen, bu yüzdende ayaklarının altında binlerce papatyayı ezen bir sürü katil var!!!

"doğrular ve yanlışlar yoktur sadece yorumlar vardır" bu da benim felsefem. Hadi karşı çıkın bana. Yorumlar yağdırın haksızlık hakkınız üzerine. Birçok insan okumadan, tanımadan, bilmeden geçsin beni. Duymasın sesimi.

Herkesden duyamaz zaten...

Ukalamıyım?

Belki evet, belki de hayır. Dedim ya yorumlar!!!
Nasıl yorumlarsan öyle.

Ya senin yorumun benim doğrumla pekişmesse? Ne olacak şimdi?
Kavga mı edeceğiz? Kan mı dökeceğiz?

Hepimiz aynı güneşi, suyu, tabiatı, dünyayı paylaştığımız halde nedir bu 3 yanlışın bir doğruyu götürmesi riski?

Benim mantığım bu, benim doğrum bu!!!
İstemiyorum senin bildiklerini.

İstememe hakkımı kullanıyorum bugün.
Ne yapacaksın?
Beni vurma hakkını mı kullanacaksın?
Kan...

Bir doğruyu iki defa tekrarlamayan en mükemmel insanmış. İyide ben kendi doğrularımı yaşarken senin yanlışlarını milyonlarca defa tekrarlarsam kötü ya da yanlış insan mı olacağım.

Çığlık atmak hakkımı kullanmak istiyorum. Çığlık atıp rahatlamak. O zamanda düzeni bozacağım. Üniformalılar kovalayacak beni.

Neden???

Bozuyorum düzeni.

Düzen denen ne peki?

Ben kurulu düzeni bozup kendi düzenimi kullanma hakkımı kullanmak istiyorum.

İstiyorum da yapamıyorum...

Ama olacak ben yapamssam bile bir gün olacak, yapılacak biliyorum...

Gönül Gözünüzün açık olması dileklerimle...

N.V.