Hiç sevmedim belkide seni... evet seni..sevmedim diyerek kendimi kandırmayı sevmedim..belkide seninle gece gök yüzündeki yıldızlardan boynuna kolye yapmayı...Hatırlarsın belki, bir gece sana sahilden seslenmiştim.Tabi dalgaların seslerinden duyurabildiysem...bize dair iki kutsal kelimeyi... sonra oturup kazımıştım sevgimizi dalgaların vurdugu kayalara...Şimdi sen düşünürsün o dalgalar, aşındırır yazdıklarını....Sen hep basit görmüştün aşkımı,Şimdi de basit gördün...Yazarken kayaya sevgimi, gözlerimde yüregimden gelen kanla kazıdım aşkımı....dalgalara inat...
Ha birde o gün vardı.Sana sevgimi ıspatlamak için...soguk bir kış gecesiydi...kapının önündeki yolda bagdaş kurup saatlerce kanımın iyice cekildiği ana kadar bekledigim...yavaş yavaş gözlerim kapanır...kalp atışlarım yavaşlar...sevgiden önce hayatta kalırmıyım diye düşünürken...sert bir rüzgar sağ tarafımdan vurdu...dev bir ağac gibi sol tarafa....yavaş...yavaş...düştüm.Şimdi sen dersin beklemeseydin...dogru senin için bu fırtınalı havaya inat orada olmamalıydım...senin için hiç savaş vermesemeydim... Megerse hayallerim içinde kaybolan yapbozlarda seni aramak.... Dalında en güzel meyve diye seni secmek... Yalanmış en yüksek yere cıkıp sana yıldız toplayarak gecirdigim zamanlar...YALANMIŞ SEVGİN...