Bir boşluk ki dibi yok.
Düşüyor,düşüyor,düşüyor ve düşüyorum.
Eski tadı kalmayan o içli bestelerin,
Ve bayram sabahlarının,arefelerin,
El öpmelerin,hicap,haya,ar ve namusun,
Anlamları bile unutuldu bu günlerde yavaş yavaş.

Harap olmuş,tarumar olmuş caddeler.
İşgalci bir gücün çizmeleriyle çiğnenmiş ırz,
Ağzı salyalı kuduzların dişlerinde kirlenmiş namus.

Bir gafletin koyu morunda saklı kalmış gerçekler.
Öyle koyu bir morda saklıydı ki,
’Gerçeği’ gerçeğin kendisi de göremiyordu.
Görememişti.

Bir toplum ki dejenere,
Bir millet ki votkayla değil suyla uyutulmuş,
Bir devlet ki kendisiyle savaşıyor,
Bir zaman ki güneşin doğuşuna hasret gözler,
Bir karakış ki baharın özlemiyle buz tutmuş.

Zaman başka bir dünyaya götürdü bizi.
İçinizde burayı bilen var mı?

Uğrunda öldüğümüz değerlere ne oldu.
Madem bu kadar kolay vazgeçecektik herşeyden,
Neden gömdük ecdadı çanakkalelerde kafkaslarda.

Bu esaretin farkında olanınız var mı?
Ey ağalar beyler,boyalı ablalar,
Çağdaş beyzadeler,
Ey tuzu kuru tayfası,
Ey ampul aydınlarımız.
Neden gömdürdünüz bize ecdadı.

Size bir devri armağan ediyorum.
Sizin olsun yeni asır.
Dilediğinizce çağdaşlaştırın ve dilediğinizce ayrıştırın insanları.
Kapalı,açık,dindar,laik,çağdaş,irticacı,sağcı,solc u,kamusal alan,umumi alan,
Vesaire.
Siz daha iyi biliyorsunuz.

Ben gidiyorum.
Tahammül edemediğiniz ben,
Terkediyorum öz yurdumu.
Sizin gibi olamadığım için üzgünüm.

Bize en büyük kötülüğü sanırım atalarımız yaptı.
Parayla satın alınamayacak değerlerin var olduğuna bizi inandırarak.
Biz onların izinden gittik ve ayrıştırıldık.

Elveda vatan toprağı.
Elveda vatan.