Ağaç dalından hüzün düşer toprağa ve ben yine otların arasında bir tutam tohum ararım...
Yüreğimin içine ektiğim çalıları, belki bir avcı doktor gelip de çıkarır diye beklerim.

Sonra bir minnacık kuş ile dans etmeye başlarım , onun da öksüz kalışını anlarım...
Yürek bu ya, kuş kanadına takılır mı diye sorarım... Ama yok yok deyip vazgeçerim.

Yazık olur kuş kanadına , taşıyamaz bunca yükü diye vazgeçtiğim çok olmuştur...
Belki bir gün bu çaresiz çırpınışıma güller arkadaş olur... Kim bilir, mevsim yağmurları ile yıkanır da kurtulurum...

Sonra defalarca haykırmadım mı evrene, gökyüzündeki berduş şahinlere!Ne çığlıklı gülüşler atardım yarabbim.

Kana kana ağlarken kendime…İçimdeki bu çuvaldız tortusu da nedir böyle ... Niye bende biter hep, bu devrilesi ayrılıklar...
Boynu bükük çocuklar yaşar her defasında içimde. Anneleri de gitmiştir babalarından önce...

Ve sonsuz bir siyaha eşlik eder notaların içli nağmeleri... Türkü desem türkü değildiler...
Aşk ya, aşk olmasın bu dediklerim? Zamana bırakmak lazım belki de... Gidince özgür günlerim , gelmediler işte...

Toplu intiharında yolculuklara başladı. Harabe, göçebe insanlar...
"Biz nelere gölge olmadık ki" dediler. Takvimden düşen kocaman, yaşlı, haylaz bebeler!

Ah bebekliğim ! Minicik ellerim, gözlerimdeki ışıklı hayat...
Nerdesin, neden gelmiyorsun? Bu hayata mı inat, yoksa bana mı ihanet ediyorsun...
Ne olursa olsun çıkartacağım çuvaldızlı yalnızlığımı… Belki bir ormancı gelip de keser çuvaldızın başını.

Çoğunlukla irin olur, yaralanmış yüreğin dertli hanesi. Dökülür ve erir titrek mum damlası gibi ...Geç mi kalacağım, yoksa sen mi gecikiyorsun? diye de merak etmeyeceğim seni hayat.

Dairlerime dair inat...Bir gün tek nefeste vuracağım seni Azrail katil yüreğinden
Şok olacak, şaşıracaksın can taciri.Ve ben sana hoşçakal diyeceğim son kez düşerken can/ruhumdan.

*



Nurcan Talay
20.12.2009