12 Mart ve 18 Mart bizler için çok önemlidir. Sözleri Mehmet Akif Ersoy tarafından yazılan İstiklâl Marşı, 12 Mart 1921’de resmen milli marş olarak kabul edildi. İstiklal Marşımızın kabulünün 89. yıldönümü kutladık. İstiklâl Marşı, Türkiye Cumhuriyeti ve Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nin milli marşı olarak çalınmaya devam edecektir...

Zamanın Millî Eğitim Bakanlığı ödüllü bir yarışma açarak durumu tüm yurda duyurmuş, yarışmaya 724 şiir katılmıştı. Sadece 6 şiir elemeye kalmış, bunlar arasından M.Akif Ersoy’un yazdığı istiklal marşı kabul edilmişti.10 kıtalık marşın yalnızca ilk iki kıtası bestelenmiştir.

Mehmet Akif in, İstiklal Marşını yazdığında sırtında paltosu yoktu. Çünkü bir tane olan paltosunu da başka bir yoksula vermiştir. Sırtına palto alacak parası olmayan Akif, İstiklal Marşı için verilen ve o zaman Ankara da apartman, arsa alabilecek olan parayı şehit ailelerinin çalıştığı bir vakfa bağışlamıştır. Akif, böyle bir büyük şair, büyük erdem örneği, milletini seven dava, aksiyon ve fikir erbabı, özü sözü bir, son derece doğru bir insandır…

18 Mart Çanakkale destanıyla ilgili olarak da M.Akif “Safahat”ında şöyle diyordu;
Şu Boğaz harbi nedir? Var mı ki dünyada eşi?
En kesif orduların yükleniyor dördü beşi,
………
Kustu Mehmetçiğin aylarca durup karşısına;
Döktü karnındaki esrarı hayâsızcasına.
Maske yırtılmasa hâlâ bize afetti o yüz...
………
Bomba şimşekleri beyninden inip her siperin;
Sönüyor göğsünün üstünde o arslan neferin.
………
Ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer
O ne müthiş tipidir: Savrulur enkaz-ı beşer...
………
Asım’ın nesli... diyordum ya... nesilmiş gerçek:
İşte çiğnetmedi namusunu, çiğnetmeyecek.
Şûhedâ gövdesi, bir baksana, dağlar, taşlar...
O, rükû olmasa, dünyada eğilmez başlar...
Vurulmuş tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
Bir hilâl uğruna, ya Rab, ne güneşler batıyor!
Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş, asker!
Gökten ecdat inerek öpse o pak alnı değer.
Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor Tevhidi...
Bedr’in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi.
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
"Gömelim gel seni tarihe" desem, sığmazsın.

Çanakkale kurtuluş mücadelesinin en şanlı, şerefli zaferidir. 18 Mart Çanakkale şehitlerini anma günüdür. Tarihin gördüğü en büyük bağımsızlık mücadelesidir.
Yüz binlerce baba, ana evlatsız, yüz binlerce kadın kocasız, yüz binlerce çocuk babasız kalmıştır. Ülkemiz büyük acılar, ıstıraplar yaşamıştır. Tarihimizi ibretle iyi öğrenmeliyiz…

Yabancıların Çanakkale savaşları ile söyledikleri birçok şeyi anlatıyor bizlere, insanlığa:
"İnsan ruhunu yenmek mümkün olmuyor. Dünyada hiçbir ordu bu kadar uzun müddet ayakta kalamaz. Sadece bugün 1800 şarapnel attık. Savaş gemilerimiz aylardan beri gece gündüz mevzilerini bombalıyor. Son derece hırpalanmış Türkleri, onları koruyan Allah’larından ayırmak için başka ne yapılabilir!" (General Hamilton’un günlüğünden)
Fransız Albay Pierro Loti;"Bir daha, Türklerle savaşmadan önce, Türklerdeki din, dil, namus, aile, vatan, millet ve birlik duygularının yok olup-olmadığını iyi kontrol edin. Yoksa Türkleri savaşarak yenemezsiniz..."

Çanakkale’de yüz binlerce Mehmetçiğimiz, ana kuzuları, yiğit insanlar şehit oldular. Muhakkak ki Allah indinde büyük bir makama, mükâfata layık oldular. Ama bize bir emanet bıraktılar, bir şey başardılar o da şu: Bu ülke bir Müslüman ülkesi, bir Türk ülkesi olarak yabancıların işgaline terk edilemez, bu ülke bağımsızdır! İşte onun için ‘Çanakkale geçilmez’ bir duadır! Milli, İslâmi diriliş ve var oluş destanıdır! Biz bu destanı söylemeye devam edeceğiz: ÇANAKKALE GEÇİLMEYECEKTİR! GEÇİLMEZ! GEÇİLEMEZ!

Çanakkale geçilmez, şehitler ölmez, vatan bölünmez. Türkiye bölünmeyecek, parçalanmayacak, gelişecek, güçlenecek, büyüyecek, Çanakkale şehitlerinin emaneti korunacaktır. Türkiye bölgesinde ve dünyada kendinden beklenen, sorumluluklarını, görevlerini, liderliğini yerine getirecektir.

Bugün bu aziz vatanı bize kazandıran Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK’Ü, silah arkadaşlarını, vatan uğrunda canlarını veren şehitlerimizi ve milli şairimiz, Mehmet Akif ERSOY’U bu yıldönümünde rahmetle, minnetle anıyoruz…