Tüm çıkışları yalnızlığa varan kırk kapılı odaydım sen hayatımda ışımadan önce.Gülüşlerimi bilinmez bir zamana değin korkunç,katı yürekli devlere esir vermiştim.Yüreğim buz gibi kışların daimi ev sahibi olmaya yemin etmişti sanki,bende yaşanan dört mevsim de kıştı.
Hergece farkında olmadan sana adıyordum yüreğimi.Ağıt vadisinde azdırırken kendimi;bir daha bana dönmesin diye,uğruna darağacında kalacağım yüreğinin adresini fısıldıyordum.Sen yokken sevgili, ben tüm mutlulukları sana erteliyordum.Kim olduğuna dair bi’şeyler bilmesem de sen vardın ve gelecektin kışlarda kalan yüreğime.Kalbimin asla tatmadığı bahar denilen o mevsimlerde,yollarına laleler serip seni bekliyordum,yüreğimi yolların sadık bekçisi eyliyordum.Her gece kaybolmadan rüya aleminde,dualarıma seni de ekliyordum.
Artık son ümitten uçurtmalar yaptığım demlerde geldin.Bir kelime etmedi dudakların,gözlerin gözlerimle olan randevusuna gelmedi,evet!Ama ben bir tek gülüşünden anladım;o sendin!Gülüşünle canıma can katmaya,sevdam olmaya gelmiştin.Ve inan sevgili,tereddütlere takılmadan koştum yollarına.Sonlara dalmadan düştüm sevdana.Geldiğin sonbahar benim sonsuz baharım oldu.Yüreciğimi kurban eyledim gelişine,ömrümü ayaklarının altına serdim.Ben sende öğrendim bir insan nasıl sevilir ölüme meydan okurcasına,nasıl sevilir bu sevdanın mutlu sonlarda soluklanmayacağını bile bile.Sonum nerde yaşama gözlerini açacak hiç düşünmedim sevgili.İçimdeki masum çocuk sev dedi;ben sadece sevdim.Başkasının sarayıydı yüreğin.İçinde başka bir sevda için mutluluklar kundaklayıp büyütüyordun gün be gün.Gözlerin başka bir kadının cennetiydi.Ona adıyordun içindeki tüm kevserleri,ab-ı hayat meylerini ona sunmayı düşlüyordun her daim.Gülüşlerin onunla can buluyordu sevda tepelerinde.Sen bende olamazdın asla.Sevdan benim aciz yüreğime demir atmazdı.İmkansızı terkime aldım ve sevdim.Çünkü sen benim sevda gemimi demirleyeceğim tek limanımdın.
Bana dair sevdaları filizlendirmedin asla;ben sen için yüreğimde rengarenk kocaman bir bahçe kurarken.Dudaklarım "Herşeyimsin." derken umursamadın hiç.Gözyaşlarım sana akarken üzülmedin bir nebze.Ve içimdeki beni gözyaşlarımda boğdun.Bir zamanlar sana adandığı için çok sevdiğim bu hayattan nefret ettirdin kimi zaman;kimi zamansa hep sende kalmayı dilettin,bu sen için yaratılan yüreğe.Evet sevgili,farkındayım şimdilerde;gönül lügatında rahatsızlıkları karşıladım daima.Menzilini dahi bilmeden sonsuza dek koşmak için and içmiş gibi kaçtın benden.Bunaldın sürekli benim için sevdayı ifade etmekten.Rahatsız oldun gözlerimden,sözlerimden,hatta -ne yazık ki- eşleri sende diye pek sevdiğim gamzelerimden.Söylediğin tek şey "Daha çok insan tanıyacaksın,bana takılma."ydı.Tanımayı dilediğim tek insanın sen olduğunu göremeyecek kadar kör müydü gönül gözün sevgili?!?Bir gün olsun anlamaya çalışmadın neydi içimdeki sevgi.Özür dilerim sevgili;verdiğim tüüüm rahatsızlıklar için."Benim hayatı ıskalama lüksüm yoktu sen gibi."Özür dilerim.Karşıma çıkan tek cennet gördüm seni.Cennetimi yaşamayı erteleyemezdim.Dedim ya yoktu böyle bir lüksüm.Özür dilerim.
Artık mutlu ol sevgili.Kimseler seni pişmanlıklar denizinde boğmayacak,sesimi duyup da mengenelerde sıkışmayacak yüreğin.Sana yazılar yazılmayacak artık "sonsuz sevdamsın" diye.Bu kez -belki de inanmayacaksın ama- gerçekten gidiyorum.Sana adanmış bu yüreği ,seni ilk gördüğüm yere;o ağacın altına gömüp gidiyorum.Gözyaşlarımı beni anlamadığın her zaman omzunda ağladığım sıramda kurutup gidiyorum.Sevdamı birbirlerini gerçekten çok seveceğini bildiğim iki tertemiz yüreğe katıp gidiyorum.Yine senden vazgeçemeyip,hüzünlerini sırt çantamdaki sevinçlerimle yer değiştirip gidiyorum.Sil sevgili sana adanmış tüm her şeyi,gerçekten rahat edecekse için.Lütfen unut bana dair tüm "iğrençlikleri",sende güzel olmadı hiç bir hatıram zaten.Bu kez gerçekten sensiz kalmaya,sensizliğe canan olup,onu canıma katmaya gidiyorum.
Gözlerime mil çekiyorum defterimin bir köşesinde sakladığım son bakışınla.Dudaklarıma kilitler vuruyorum asla açılmamacasına.Gamzelerimi onlara çoook değer verdiğinden,senin beni hiiiç sevmediğin kadar emin olduğum bir "candosta" emanet ediyorum.Bu kez gerçekten gidiyorum!...Mutluluklara emanetimsin sevgili.Son kez sana sevgili diyorum.Kalemimi kırıp artık susuyorum...............