... sonra kız aşık olmuş adama.yüzüne bakamıyormuş. onun tenine her değişi teninin tüm kanını çekermiş damarlarından...
yüzüne bakabildiğindeyse gözleri hatim edermiş adamın her hücresini.
naifliğini sevmiş kız adamın. duruşunu, bakışını. ağzından çıkan her heceyi, kelimeyi, cümlelerini sevmiş. bedeninden çıkan puslu sıcak nefesini sevmiş admın. adam nefes aldıkça kız yaşamış... adamın sevdiklerine sevgisini sevmiş kız.
zaman geçmiş eli kolu dal olmuş adamın... zaman geçmiş adı mululuk olmuş adamaın sarmışta sarmış etrafını kızın.
göğe merdivenmiş adamın sesi, her gelişi yeni bir dünya yeni bir başlangıçmış kız için...
dört yanı, eli, kolu, nefesi, atışı yüreğinin, baktığı göğü, yürüdüğü yolu herşeyi olmayı başarmış adam kızın. adamın adı hayatmış artık kız için...,

... sonra bir gün adam gitmiş öylece...

kız için "HAYATmış" adamın adı ama kız hiçbir zaman bilememiş neymiş "HAYATTAKİ" adı...

*neydim senin için ben ey hayat, küçük bir oyuncak bebek mi ...?