Benim için anlaşılamamak mutluluk limanının tam önünde duran heybetli bir buzdağını andıran ön yargıyı aşamamaktır. Yüzlerce kere Titanic hesabı gelir bu buz dağına çarparsın. Öylesine haşmetli ve kalındırki delemezsin, kıramazsın, parçalayamazsın. Uzaktan küçük ve geçilmesi kolay görülen bu buz dağı, yaklaştıkça büyür büyür ve sana yol gösteren sevgi pusulanı şaşırtır. Amaçsızca sağa sola çarpar durursun. Artık çaresiz durumdasındir. Bu sefer içgüdülerinle geçmeye çalışırsın fakat yorulursun, tükenirsin, sonsuz derin karanlıklara batarsın, ta ki nazlı bir deniz kızı bedenine bürünmüş umudumuz bize el uzatana kadar.. Tekrar çıkmaya çalışırsın, bilirsin çünkü sevdiğimiz, seveceğimiz her şey bu beyaz sonsuzluğun arkasındadır. Her şeyini kaybetmek uğruna tekrar son defa gider yine çarparsın. Ya delersin ya da muammalar denizinde boğulursun.