Ah bir bilsen ,anlasan,anlatabilsem...

Ne çok gitmek istiyorum senden bir bilsen.Senin suskunluğun kadar çok .
Gürledikce gökyüzü,her bir yağmur damlasını hissederek unutarak uzaklaşmak. Dönmeden, geriye bakmadan ,gözgöze gelmeden gitmek .Ama içime sinmiyor bu şekilde kaçar gibi gitmek.
Aslında kaçmak istiyorum ,kaçarken saptığım tüm yollar sana çıksın her bir virajda sana döneyim.Ayaklarım beni sana getirsin sonra birlikte kayıplara karışalım.Fakat unutuyorum ayaklarımın beni sana getiremeyeceğini.
Hatırlıyor musun en son senin o kalın duvarlarla örülü surlarından aşka atlarken düştüğümde kalkamamıştım işte o günden sonra bir daha yürüyemedim.Doktorum bir daha aşka düşmememi söyledi.
Hem tüm yollarda sana çıkmıyor ki ,sana gelmek için çıktığım yollarda herdefasında kayboluşum da ondan.

Dur , dur biraz.Hemen panik olma.
Durdurabilirsin beni.Sevme dersin bana, beni sevme …
Ayaklarım olmasa da, yine de sana gelmeye çalışmam ben de.Belki sen söylersen vazgeçerim.
Sen istersen giderim senden.
Seni istemiyorum dermisin bana.
Yoksa sevilmek hoşuna gittiği için bencillik mi yapmayı seçiyorsun...
Biliyormusun yeni birine kendimi anlatmak bana da zor geliyor.Hem doktorum da tekrar aşktan düşmemi tehlikeli buluyor,kanatlarım yokmuş uçamazmışım...


Uçamazsam da
sana gelemezsem de
düşürme ki beni
kalbimde yaşayasın.