vefanın adresinde olmadığı gündü sanırım.aylardan ağustos günlerden çarşamba idi.
çamaşır asıyordum.yani çamaşır çamura bulanmıştı.
yıkamıştım tekrar asmıştım.
yağmur yağıyordu ben içerde çay demlerken.
çamaşırlar kaldı ıslandı öyle.
bir daha çamaşır yıkamayacaktım kızdım kendime
çamaşırhaneye götürecektim.
nerden çıktı bu çamaşır muhabbeti ya.
ben de anlamadım dostum.
neyse vefa yoktu o gün.
televizyonum yoktu.
almakta istememiştim.
seyretmeyi sevmiyordum camda insanları.
mektuplar yazdım arkadaşlarıma.
birkaç şiir yazdım.
eski fotoğraflara baktım.
fotoğrafları kestim küçülttüm.
eskici geçti.
eskileri verdim.
başım ağrıdı.
aspirine sarıldım.
bir tel sigara sardım.
öksürdüm.
ansiklopedileri karıştırdım.
uyudum.
kalktım.
gezdim evin içinde.
kitap okudum.
özet çıkardım.
dışarı çıktım.
zülfünün mekana geldim.
boğa turanı buldum.
sahile indim.kasacı nerdeydi.izmirde.balıkçı dostu.gelmedi.hayrettin gemilerde idi.kimbilir hangi limanda tozuyor.cengiz geldi.nazar boncuğuna uğradık.seyfullahıda almak gerekti.
arabaya benzin aldı cengiz.20 kilometre yol yaptık.sonra sahile geldik.eski kasetlerden kibariye dinledik.sabah oldu.boğa turan hadi denize girelim dedi.cengiz istemedi.atladık arabaya yeniden.caddelerde gezdik konuşmadan.çorbacıya uğradık.cengiz ısmarladı.

yakındaydı vefa.az kalmıştı.

ft.