Cananım can suyum olur , hayatımın can evinde. Yaşama sevincimin adı olur, her dem gül goncası tazeliğinde. Hüznüm olur sonbaharlarda sararan yapraklar eşliğinde. İnişlerimde çıkışlarımda.

Bu gün yine seni düşündüm düşlerimin tam ortasında. Yokluğunun yakıcılığında. Utandım, yokluğunun içinde kayboldum seni senleştirmekten çekindim bizlik şuuruna erişemedim diye. Durgun suların berraklığını gördüm, gözlerim gözlerine dokunduğu an. Coşkun dalgaların sessizlik rüzgarlarında boğulduğumu hissettim nazenin salınışlarında. Bir damlacık akmayan gözyaşına, koskoca bir ömrü sığdırdığını hayranlıkla izledim sevginin sana açılan penceresinden. Her bir gülüşünde acılarla yoğrulmuş yorgunluk ve yılgınlıklara meydan okumanı hissettim en cesaretlisinden.

Sevginin sevda kaynağında eridiğini, sevgi sözcüklerinin ayaklar altından kurtularak gerçek özgürlüğüne kavuştuğu, sıradanlaştırılmışlığın ezikliği altında yok oluşlar çılgınlığının karşısında gerçek mecrasına yönelmesi yönünde gösterdiğin dirayetli duruşu gördüm hayranlık duygularımla.

O yüce sevginle saraylar oluşturdun görmediğin gönlümde. Bir yol bulma sevdasına didiştim durdum kendimle. Cananım bilir misin? Var olduğunu bilirsin de koşmak istersin bir an önce hemhal olmak için,yol bulamazsın çıkmaz sokaklara açılmayanından. Sıkışır kalırsın cendere acıları içerisinde mecalsizliğin son demine kadar.
İşte tam bu duyguların girdabında;

Takatim kesildi duygusu sarar her bir yerimi. Yaşama sevincimin yerine hüzünler diyarından gelenler otağ kurmuştur artık sevinçlerime yol görünmüştür. Coşkularım uzaklaşmıştır. Yeni misafirlerim yerleşmiştir, en hassas noktalara. O zaman sana olan muhtaçlığım daha da artar, nerdesin çığlıkları içerisinde. Işık olmanı isterim karanlıklarım içerisinde korkularımla birlikte.

Sen , sen yine yoksun! Bakışlarımızın birbirine dokunduğu günkü gibi, senin yerine de konuşmaya başlarım duymak istediğim cevaplarla. Çoğu zaman yanıldığımı bilsem de vazgeçemem.

Dostlukların içine sıkıştırılmış sevdanın en koyusundan beslenen sevgi sözcükleriyle süslenen muhabbetlerin gölgesinde sevda şarkıları terennüm etmenin verdiği mutluluğu birlikte yakalama çırpınmalarında elbirliği adına bir el ararım.Senin elini.Tutkuların coşkuların doruklarından seslerin en yücesiyle söylemek isteyip de söyleyemediğim sözcüklerden harfe dökülmemiş en esrarlı güfteler içinde yanık beste deryalarında kaybolmanın hayallerinde durmak isterim. Arkama bakmadan ‘yanımdasın ya’ diyebilmeyi ne kadar isterim.

Sevda adına dillendirilmiş her bir harfi, kelimeyi, cümleyi ‘cananım’ kelimesinin içinde saklamayı ve sadece benim Cananım’a söylenmek üzere yeniden keşfederek arzuların en şiddetlisiyle haykırmak isterim.

Gönlümdeki yeri her geçen gün katlanarak büyüyen Cananım a
Duymayacak mısın?