1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
930
Okunma
Yaşamaya başlamak böyle birşey olsa gerek.Nefes almak ne kadar da zor.Sorumluluk duygularıyla yeşeren bu kalbimiz nasıl da susamış çağlayan bir okadar da yakınlaştıkça bizi sürükleyip götürecek bu nehre.Toprakla bütünleşmiş bedenimizi;günahla imha ettiğimizi tasavvur edemiyorsak,hidayete ulaşmak isterken tehevvürü beyinlerimize neşrediyorsak şayet;sonlanmalı mı artık hayat?Daha nekadar çirkinleşebilir asi ruhumuz ve bedenimiz.Allah’ın huzuruna çıkamayacak kadar değiyorsa boynumuz ayaklarımıza ;affedilebilir miyiz kaldıralım düşkün bedenlerimizi tekrar semaya...! buna müteakiben o da bir muamma....
Cevap Yaz