Acılar insanı duygulandırıyor ve kimseyede o gizli içtenliğinizi anlatamıyorsunuz.Kimi zaman o sevgiliyi arıyorsunuz bazen onunla mutlu bile oluyorsunuz.Gece sizin ondan uzaklaşıp kuytu bir yanınızın farklı görüşlere aykırı bakması gibi.Sebebinizi bir sabah namazına uyanışda anlarsınız farklı bir sestir.İnsanlar çeşitlemedir, ama düşlerdeki o özlemsiz hayaletler ne çok benzer birbirlerine sevgileri,aile özlemleri,çocuklukları siz ona öyle güzel ve saf görüntü vermişsinizdir ki bazen şaşırıyor insan.Denizi bu yönünden seviyorum gözler bir denize sonsuz bakar birde hayalete.Fakat acı işe yine karışır sen içindekini birinle tanıştırınca.Bunu bir türlü sevemez rahatsız olursun gece uykularında boğar seni.Titrersin sevdanda ve isyan işte öyle bir gürültüdür sende.Düzeyini bilemzsen hırsının yazık edersin içindeki sevgiliyede.Tıpkı yazamamak gibi. Mutsuzluğu toplayın buna inanıp kazanmak bile olsa saf kalın.Sevişin kendinizle umutlarınız bir bulut olsun yağmur yağdıkça temizlenip yine sevişin yine sevişin.Güzelliklerinizi bir tek kendi ruhunuzla paylaşmayın dağıtın çevrenizdekilere.Onlarda sevdalara akıp seslerini görsünler.Sevişin kendinizle doyasıya ölmek yasak bize şiirler bizi taşır nasılsa geleceğe.