Hey gidi yalan dünya....
Bir günü daha aldın ömrümden,bana sorma gereği bile duymadan.
Oysa benim,benden aldıklarına daha çok ihtiyacım var.
Her geçen gün,daha çok...
Hem sen ne yapacaksın ki,benim kısacık ömrümü?
Bırak bende kalsın.Bir gün nasıl olsa bu rüya da bitecek...
Bir gün nasıl olsa hepimiz uyanacağız...
Sıcacık yatağımızdan çıkmak istemeyeceğiz.
ömrümüz boyunca,her mecburi uyanışlarımızda yapmak istediğimizi,
ve o gün tam tersini arzuladığımız halde,
yapacağız ,kalkamayacağız sıcacık yatağımızdan...
Rüya bitecek,uyanacağız...
Her şey bitmiş olacak...Bi bakmışız ki,her şeye geç kalmışız...
Yetişebildiklerimiz de yarım kalmış...
Uzatacağız ellerimii,sevdiğimiz insanlara,
dokunamayacağız...
Sevmek en kolay değil miydi?
Onu bile becerememişiz...
Bakamayacağız aynalara bir daha,içinden geçip gideceğiz...
Geriye dönüp baktığımızda,
pişmanlıklarımızla bile yüzleşecek cesaretimiz olamayacak...
Uyurken yaptığımız gibi,
yine kaçıp gideceğiz sonu olmayan bir meçhule doğru....