gerçekten yürek burkucu bir olay bu..
binbir kargaşanın olduğu ve binbir planların ayyuka çıktığı şu günlerde
Mehmetçiğin günahı ne ? düşündükçe kötü oluyor insan..
bütün Mehmetçiklere Allah Rahmet eylesin..
yukardaki fotoğraf'a yazdığınız şiir'e bir dize de ben ekleyim nacizane bütün samimiyetimle..
Ey Anasından Yar'inden ayrı kalmış,hasretle Uyuyan;
Sana bir ömür borçludur,Anam dediğin çileli Vatan!

Hava kurşun gibi ağır, doğru.
Çözüme odaklı ne söylüyorsun demişsiniz kısaca.
Kısaca batı tipi demokrasi.
Milletine tuzak kurmayan, milleti teba görmeyen bilakis millete hizmetkar olan devlet örgütlenmesi yani.İnsan odaklı bir sistem kısaca.
Ama herkes herşeyi konuşamıyorsa, zaten devletin yapısında bir tuhaflık yok mudur sizce de?
Din alabildiğine eleştirilirken, devleti, sistemini önemli kurumlarını eleştiremiyorsunuz.
Atatürk devrimi mesela tepeden aşağıya uygulanmak istenen bir devrim değil midir?
Milletin zorlamasıyla,kanırtmasıyla olan devrimlerden farklı bu haliyle.Herşeyi konuşabilmemizi sağlayamamış görünüyor şimdilik.Ya da birileri rayından çıkarmışlar özünü.
Ama, yazımın konusu bu değil.Bu teorik, pratik kavramlarla konuyu fazla detaylandırmak istemiyorum.Başka bir platformda belki bu konulara da gireriz.
Yazının özü Mehmetçik.
Yaşanan süreçte bana göre Mehmetçiğin uğradığı ihanet ve dram.

Kimse yazıya "katkı" yapıp, yazamamış, kimse yazamıyor son günlerde ! Hava, kurşun gibi ağır derler ya, öyle bir zamana geldik, kaçan da kovalayan da "Allah" diyor... İt izi, at izine mi karışmış mı desem yoksa, küfrün adı iman mı, belki de imanın adı "küfr" mü olmuş bilemiyorum inanın !

Kafalar ve elbette kafamız karışık, ama biliyorum ki, karışmadan; bulanmadan durulunmuyor...

Değerler (ulusal, dinsel veya emeğe dayalı) üzerinden, kimlikler icmali bir birliktelik üzerinden çokluk siyasası normal görülüyor da, çoğunluk ve hepsinden önemlisi toplumsal çoğunluk kavramına değer hiç verilmiyor.

Bunu büyük çelişki görüyorum. Kafaları karıştırmayı aydın tanımına uygun bulmuyorum. Psikolojik travmalarla bir yerlere varmayı da, bunu halka yapılmış büyük haksızlık görme nedeniyle mertçe bulmuyorum. Bunu normal bilen her kesimden zat-ı muhterem, "Aydın" tanımına ne olsa uymuyorlar ve bunu hiç yakıştıramıyorum.

Sizinle anlaşamıyoruz... Toptancısınız, bu toptancılığınız, bütünselliğe hiç benzemiyor; demek ki fark var diyebiliyorum...

Ben mi peki ? Bölümlerden bütüne bir tamlığı arıyorum. Çok farkediyor, ediyoruz. Bunları söyemeliyim... Aydın, hep söylüyoruz; çözüme odaklı olandır, reddiye okuyabilendir, reddiye okuduklarının yerine yeni bir formatif, en azından teorik şablon ve dizge önerebilendir ! Sizde ve yazınsal katkılarınızda bunu hiç göremiyorum... Göremedim, buna hep üzüldüğümü belirtmeliyim...

Bunları hiç bir yazınızda bulamadığımdandır, size yazdıklarım. Toptancısınız demiştim. Şikayet ettiklerinizin mantığı ile ve onların yöntemlerini kullanarak dizgeliyorsunuz... Bu hal, toplumsal bunalımdan çıkışlılık anlamında "yeni" önermek olmuyor ! Farkınız nerede o vakit diye sorabilir miyim ? Eskilerin yöntemleri ile "yeni" denemek ve bunlara "yeni" demek; inandırıcı olmuyor...

Darbelerden haklı olarak çok şikayetçisiniz, hangi darbe özgündür peki ? Türk devleti, ulusu ve ülkesine huzur getirmiştir ?

Hangi darbenin ardında emperyalizm yoktur ? Batı emperyalizmi yoktur, gericiliğin zirvesi kapitaller yoktur ? Hangi darbenin ardında sömürgenin eskisinden yenisine evrilmek yoktur ? Farkı bu olarak ve burası mı olarak anlamalyım ?

Peki açık soralım, devrim ve darbe arasında ne gibi farklar vardır ?
Devrimlerin "jakoben"liği hep bilinir de, sivil darbeler (tarihsel bir çok örneği var) jakobenliği yok mudur ? jakobeniteyi ara bir önerme olarak " işbrlikçi" ve özgün gibi bir jakobenliğe ayırabilir miyiz peki ?

Veyahut jakobenlik; kaos temelli olunca, aydınlanmacı veya muhafazar farketmiyor, ne türden jakobenizm olursa olsun; farkı anlamında ve nerede ayrıştırılmak anlamında farkettirilebiliyor ?

Son olarak, Mustafa Kemal Atatürk, Batı ve Hristo-judaik bir devrim ve devlet örgüsü mü kurmuştur ki, işbirlikçi midir ki; bunu restore etme gereği duyuluyor ?! Restore etmeninde moda deyimle ucu açık; ılımlı İslam, ikinci cumhuriyet veya etnikçi demokratik cumhuriyet restorasyonu bunca elzem ve gerekli görülüyor ?

Benim farkım, bu sorudaki cevaplara göre sizin; aydın olma ve hepsinden önemlisi kimsenin yazmaya korktuğu zamanlarda yazabilmekle netleş(tir)mek anlamında ve ortada olacak... Aydın korkmadan fikirlerini açıklayabilendir. Hiç bir surette emperyal merkezlere ve oraların kirlerine bulaşmayandır. Toplumuna "simetrik veya asimetrik" travmalar yaşatarak, zaten biçare olan ve fakat; adeta toplumunu "aptal"a çevirmeyendir !

Aksine, bunu yapmaktan, adeta mutlu olmak yerine, bundan uzak durabilen ve doğru bilgi kaynağını; aklı, akıl yürütmeyi, bilgi birikimi ve bilinç hiyerarşisi dışında hiç bir güç odağına dayanmadan ifade edebilendir...

Ben hala emperyalizme bakıyorum, kapitalizme bakıyorum, sömürgeciliğin kılı kırk yaran kırkbirinci yalanına ve yalancılığına bakıyorum.

Ve hiç bir zaman; bu ülkenin insanından, ulus ve halk toplumsalından umudumu kesmiyorum... Umutsuzluk insan koordinatlarından çıkıp, gücün önünde eğilmek ve ona tapma insanımsılığı ve böcekleşmesidir. Bunu kendime de, bu ülke insanına da yakıştırmıyorum.

Esenlikler dilerim değerli Erol Başçı...


Göktürkmen tarafından 3/3/2010 7:54:47 PM zamanında düzenlenmiştir.