Gecenin karanlığı buz gibi çöreklenince yüreğime tek ışığı gözlerinin hayalinden alıyor sevdam.Ve ısınmak için her daim başucumda bekleyen sadık yalnızlığın koynuna sokuluyor.Seni sensizlikle aldatmalar filizleniyor aşkın bendeki kara toprağında.Sonrasında çehremdeki tek konuk zümrüt gözyaşlarım oluyor.
Güneş sevdalılara cömertçe tebessümler dağıtıp bana dönüyor isteksizce.Yine içinde senli mutlulukları barındırmayan hain bir sabaha açıyorum pencerelerimi.Başucumda gittiğin temmuz beni emanet ettiğin mutluluk kırıntısı bekliyor.Yıllardır bir gece de sensizlik yerine onun koynunda sabahı edeceğimin umudunu işliyor hayal gergefine.Emanetine hiç dokunmuyorum ben ise.İçimdeki bende onun hükmü darağacı.Senden kalan tek ve son hatıra olmasa infazı gerçekleşmişti gittiğin gün.Lakin başımı çevirip gözlerimi ona her bırakışımda gözlerin ışıtıyor odamı.Ne vakit iç içe olsam gözyaşlarıyla tebessümün ebemkuşağındaki çehren beliriyor ve gamzelerin!...Gayri ihtiyari ellerim yüzüme gidiyor.Gamzelerinin bendeki eşleri yılların getirdiği hüznün ağırlığı altında daha da derinleşiyor gün be gün;tıpkı yüreğimin en kuytusunda içimi acıtan yaran gibi.Kulağıma buğulu sesin geliyor.Ve ben tüm dakikaları sana kilitliyorum; yılların eskitemediği sevdanda biraz daha soluklanabilmek için.Sonrasında sevgini sıkı sıkıya sarıyorum üzerime;yüreciğimi dışarıdaki "sevgi" diye nitelendirilen fakat henüz ne olduğunu çözemediğim duygulardan korusun diye.Sevgin öylesine ısıtıyor ki içimi pek sevdiğim çaya dahi ihtiyaç duymuyorum ısınmak için,üzerimde o varken.Çantama sana doğru yola çıkarken sokak başlarında bekleyip yoldan çevirdiğim hüzünleri bırakıyorum yavaşça;kaçıp sana dönmesinler ve amaçlarına ulaşıp hazan rüzgarında savurup yok eylemesinler seni diye.Dışarsı öyle donuk ki sen yokken.Bütün şehir tılsımını kaybediyor takvimden kayan her bir sayfayla beraber.Mutluluklar üzerime üzerime geliyor kabul görmek ümidi ile.Lakin ben tüm mutluluklarımı senin yakana iliştirdim beni bıraktığın gün;hayat boyu gülümse diye.İşte bunu bilmiyorlar!..
Gün vedasını gerçekleştiriyor gerçek sevenlerle.Yanımda yoksun diye,yalnızım diye, bana umursamadan "Akşam oldu." diyor sadece.Her bir köşesi senle dolu,içindeki tüm takvimlerin ve saatlerin seni gösterdiği,olmadık yerlerde her an bir sürpriz yapmak için bekleyen bir zamanların mutluluk anıları gizlenen eve dönüyorum.Hüzünleri kalp sandığıma kilitliyorum.Sorma kilitlerin sayısını ben bile bilmiyorum.Sevgini çıkarmıyorum üzerimden daha sıkı sarınıyorum ona.Sensizliğin çetelesine kıyıda köşede kalmış bir sevgi kırıntısıyla bir çizgi daha atıyorum yine bir günü sensiz devirmenin hüznü eşliğinde.Başucumda sensizlik ve emanetin mutluluk beklerken Yaradan’ın huzurunda ellerimi senin için açıyorum semaya.Yıldızları şahit eyliyorum saf sevdama.Ve diyorum ki; "Ya Rab o benim diğer yarım.O benim hep gülümseyen gamzelerim,ışıldayan gözlerim.Öyleyse tüm mutluluklarımı sevgimin ilk şahidi meleklerle onun yüreğine yolcu eyle.Razıyım her dem hüznü vuran saat olmaya.Razıyım gülümsemek...denilince duraksamaya.Razıyım onsuz kalmaya fakat mutluluklarım da onda kalsın.Lütfen..."
İşte sevgili sensiz geçen yılların tek günde özeti..........