Bozdağ, Ege dağlarının efesidir. Dumanlı başının Salihli’den heybetli görünüşü, insanı heyecanlandırır. Yöre insanına efelik ruhunun da Bozdağ Efe’nin aşıladığına inanılır. Kötülere aman vermediği; ihtiyarları, güçsüzleri, kadınları ve çocukları ve de sevdalıları koruduğuna inanılır. Çünkü, kendisi de sevdalıdır.
Bozdağ, bir zamanlar karşısındaki laleler ve gelinciklerle süslü Kızdağ’a gönlünü kaptırır. Kızdağ da Bozdağ’a karşı aynı duyguları beslemektedir. İki dağ birbirlerine şimşeklerle göz kırparlar, bulutlarla haberleşirler ve rüzgârlarla kokularını gönderirlermiş.
Bir gün, şiddetli bir deprem olmuş, iki dağın arasından bir başka dağ yükselmiş. Bozdağ ile Kızdağ, bu yeni yetme, yerden bitme dağ yüzünden haberleşemez, kokularını birbirlerine gönderemez olmuşlar. Kızdağ, hasretinden erimiş, iğne ipliğe dönmüş, üzüntüden güzelim sümbül saçları dökülmüş ve kel olmuş.
İki aşığın arasına kara kedi gibi giren, bu yeni yetme dağa çok öfkelenen Bozdağ, büyükçe bir kayayı kaldırmış ve yeni bitme dağın üstüne fırlatıvermiş. Dağ çökmüş, yerinde büyük bir çukur meydana gelmiş ve bu çukur zaman içinde Kızdağ’ın hasret gözyaşlarıyla dolmuş, göl olmuş. Buraya şimdilerde Gölcük, Gölcük Yaylası diyorlar ki Ödemiş’e bağlıdır.
Bozdağ’ın öfkesi halâ dinmemiş olacak, kaya fırlatma huyu devam ediyor. Bazen, Salihli-Ödemiş yolunun üstüne kayalar düşer, hatta kimi zaman yolu kapatır, ulaşımı engeller. İşte bu kayaları Bozdağ Efe atmaktadır.
Bozdağ’ın başı hep dumanlıdır. Zirvesinden geçen bulutlar, dik
başını sarar, bu sargı efelerin başlarına bağladıkları poşuya benzer. Zaten efeler de başlarını poşu bağlamayı Bozdağ Efe’den öğrenmişlerdir.

BOZDAĞ EFEM NİYE BAŞIN DUMANLI?

Ormanında kınalıdır keklikler,
Bozdağ Efem, niye başın dumanlı?
Toprağında mis kokulu kekikler,
Bozdağ Efem, niye başın dumanlı?

Gözyaşların kar suyuna karışır,
Figânların bülbüllerle yarışır,
Söyle öfkelerin nasıl yatışır?
Bozdağ Efem, niye başın dumanlı?


Yetmedi mi bunca figânın âhın,
Ağlama duvarı oldu dergâhın,
Neydi bunca derdin, neydi günâhın?
Bozdağ Efem, niye başın dumanlı?

Ayrılık ateşi yakar da canın,
Karşında görünmez oldu cananın,
Cehennem Kızdağ’sız geçen her anın,
Bozdağ Efem, niye başın dumanlı?

Kaynak: Ali Aksakal.Salihli Hikâyeleri-Salihli: Sanayi ve Ticaret Odası,2008.96 s.