Alçak ruhlu olanlar para arar, yüksek ruhlu olanlar ise saadet arar. ostrovski
Zekeriya Terzioğlu
Zekeriya Terzioğlu

ALABORA

Yorum

ALABORA

0

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

1080

Okunma

ALABORA

ALABORA



Beyazlar ona hiç kimseye yakışmadığı kadar çok yakışıyordu.
İskelede bekleyen kalın gövdeli siyah bir gemi son yolcusunu da güvertesine aldıktan sonra,
Gür sesli borozanlarıyla sonkez selamladı karadenizin yalnız sahillerini.
Bu kıyıdan son ayrılış olacaktı ve bunu bilen tek kişi bendim.
Gözlerimi uzayan denizde son kez hapsetmiştim gözlerine
Uzaklaşan bir görüntüden geriye sadece hafızamda yeşeren gözlerin kalmıştı.
Üzerinde beyaz bluzun, içinde beyazdan daha beyaz renk teniyle martıları kıskandıran bir göçmen kuş gibi ürkek.
Beyaz kanatlarında masumiyeti taşıyan nazenin endamın yavaşça terkediyordu denizi.
Deniz böylesine bir güzelliğe hep hasret kalacaktı o andan sonra.
Bu senin denize umutla son bakışın olacaktı.
Aramıza bir ayrılık giriyordu ve bu ayrılık daha öncekilere hiç benzemiyordu.
Sanki içimden bir ses; biraz daha sarayım istiyordu senin latif vücudunu.
Meğer ki kalbin son kez çarpıyormuş göğsümde,+
Meğer ki bu sarılışım son sarılış olacakmış sana,
İçimi bir karabasan gibi kaplayan bulutlardan hissetmiştim de
Yüzüne bakarken bu ihtimalin gerçekliğini hatrıma getirememiştim.
Araya denizler giriyor dilam,
Sular boranlar ve kepezleri döven dalgalar giriyor,
Açık sularda daha fazla dayanamayacaktı pos bıyıklı kaptanın emektar yaveri
Göğsünü daha fazla siper edemeyecekti bu yaşlı çocuk dalgalara,
O son dalga en korkunncuydu,
Daha korkunç birşey vardı ki o da ta içimde haykıra haykıra ağlıyordu
O rıhtımda gözlerime dolan bakışların gittiğim yerde olmayacaktı,
O martıları kıskandıran güzel tenini bir daha okşayamayacak bir daha kokusuyla kendimden geçemeyecektim.
Ve son kez gözlerimi göğün tek görebildiğim yıldızına mıhlayıverdim.
Aynı yıldızda bakışlarımızın buluşacağı umuduyla,
Ve gözlerim son kez deymiş gibi oldu gözlerine,
Ardından gözlerime dolan bulantılı bir geceden başka hiç birşey değildi
Son duyduğum ses;
Alabora!
Alabora!
Alabora!
Bir denizin dibinde gece ne görebilir insan?
Gözlerini görebilir mi?
Bu su çok soğuk
Üstelik te çok tuzlu.
Gözlerim son kez bir açılıverdi
O semadan bana bakan tek yıldız
Yine orada duruyordu
Ve ben gözlerimi orada bırakarak ölüyordum.
Gözlerimim gözlerinde bırakarak
Ölüyordum
Alabora!

Paylaş:
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 
Alabora Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Alabora yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ALABORA yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL