Babama,
babalar ölmez ölemez ölmemeli ve asla beni babam öldü diye kabul etmiyorum edemiyorum.
Özlem dolu gelip geçti iki yıl doldu,tam tamına 730 gün oldu ,
yolculukta gurbette kabul ediyorum gidişini bir gün nur yüzüyle çalacak kapımı beni de alacak yanına ve biz hiç ayrılmayacagız .
Gözümüm bebeği derdi bana,hadi düş önüme gel hadi benimle diyecek bir gün
o günü iple cektigimi bile bile gelmiyor ,üzüyor bile bile, o benim gözümün nuru canımın içi ,susuyorum bekliyorum ..
Babamdan başka seven koruyan kollayan olmadı beni sevselerde yetmedi yetemedi gönlüme, oysa babam bir gülsen bir sarılsan boynuma dünyayı bahşettin saydım hep ne paranı ne malını sadece senin varlıgını istedim ,özledim artık gelsene babam.
Kırıldım oysa bu gidişine çok,hırpaladım kendimi yanında olmadıgım için yüzlerce hastaya hayat verip kendi babama yetişemedigim için paralandım ve herkesleride çok yordum farkındayım ,günleri sayarak gelmiyor giden oluruna bıraktım bekliyorum babam ne zaman döneceksin çok özledim sen asla bende ölemedin ,ölemezsin..
Ne kadar şanslı bir insanım ,senin kızınım ,insan ölür adı kalır ! sende asla ölmedin yüreklerimizde yaşadıkça yaşıyacaksın ölmedin ölemezsin...nurlarda yat canım babam