Güller diyarında bir gonca güldü,Gül Güzeli,
Ormanlar içinde küçük ve şirin bir köyde bu çileli dünyaya gözlerini açtı.Her çocuk gibi şen ve neşeli
bir çocukluk yaşamaya başladı.Okula gitti köyünde.Diplomasını aldığında Ondan daha mutlusu yoktu.
Çünkü okumayı çok hemde çok istiyordu.Emeli öğretmen olmaktı.Atatürkü’nü çok seviyordu.O’da okuyanları
çok severdi çünkü.Ama başaramadı,gücü yetmedi.Kız çocuğuydu ,okuyupta ne olacaktı.Anne,babasının
inadını kıramadı.Evde annesine yardım etmeliydi.Evlilik yaşı geldiğinde de evlenmeliydi.Gelenek böyleydi çünkü.Onun düşüncelerini,hayallerini soran da dinliyen de yoktu.
Günler günleri,yıllar yılları kovaladı hızla.Artık güzel mi güzel bir genç kız olmuştu.
Deli gönül bu,ferman dinlermi.Aşık oldu,hemde köy öğretmenine.Deliler gibi seviyordu.
Uyku girmiyordu gözlerine uzun gecelerde.Hayaller kuruyordu,sevdiğinin kollarında hissederek kendini.
Bitmesini istemiyordu bu tatlı hayallerin.
Ve birgün.Havalarda uçuyordu sanki o gün.
İstemeye geleceklerdi onu,anne babasından köy öğretmenine.
Eli,ayağı dolaşıyordu,sevinçten,heyecandan.En çok istediği olacaktı bugün.Gönül verdiği,ilk kez aşık olduğuna kavuşacaktı.
Nerden bilirdi ki okuma arzusunu elinden aldıkları gibi,bu arzusunu da dinlemiyeceklerini.
Olmadı,vermediler.Bir defa daha kırıldı kalbi.Hemde hayat boyu kırık kalmak üzere.Geceler,kabusa,gündüzler zindana dönmüştü.
Sevdiği köy öğretmeni,Doğuda görevliydi,bir köyde
Günlerden birgün,bir haber geldi köye.Dağlar,taşlar ağladı.Uçan kuşlar yas tuttu.Terörisler lojmanı
basmış,sevdiğini,uğruna canını vereceği Köy Öğretmenini şehit etmişlerdi.
Nasıl dayansındı buna kalp.Yemeden içmeden kesildi.Günlerce uyumadı.yas tuttu.Kader o na bir darbe daha vurmuştu.Dünyası yıkıldı.Sevda bahçesi yandı,kül oldu.Gülleri soldu,açmaz oldu.Gülen yüzü
gülmez oldu.İçine kapandı Gül Güzeli,konuşmaz oldu kimseyle.Ana,baba diye sarıldıkları,onu anlayamamıştı.
Onun masumca isteklerini yerine getirmemişlerdi..
Ve... birgün komşu köyden,tanımadığı birine verdiler Gül Güzeli’ni.Gönlü isyan etsede gidecekti.Baş_
ka türlüsüde mümkün değildi.Büyükler öyle uygun görmüşlerdi.Onun fikrinin önemi yoktu.olamazdıda.
Sevmediği bir erkekle aynı yatağı paylaşmak zorunda bıraktılar Gül Güzeli’ni.
Yatakta sevmediği bir erkek,aklında deliler gibi sevdiği Köy öğretmeni ile yıllar akıp gitmeye başladı
acımasız.Bir oğlu oldu, sevemediği kocasından.Yakışıklı ve akıllı.Artık onun için yaşıyordu.Kendi okuyamamıştı ama o okumalıydı.Onunla teselli buluyordu.Bir taraftanda kendini yetiştirmeye çalışıyodu.
Çeşitli kitaplar alıyor onları yutar gibi okuyor.okudukça bilgiye olan açlığı artıyordı.Sırasıyla anne ve babasını kaybetti.Hayat devam ediyordu.Yokluk belini büküyordu.Kitap alacak para bulamıyordu.Ken_
dince şiir yazmaya başladı,yazdıkça daha bir hevesleniyordu.Gönlündeki acılar şiirlerde dile geliyordu.
Kendinden başka kimse bilmiyordu,okumuyordu yazdıklarını.Bir şekilde duyurmalıydı içindeki yangını
dünyaya.Yol aramaya başladı.İnternette bir sayfa buldu şiirlerini koyabileceği.Böylece içideki yangının neleri alıp götürdüğünü başkaları ile paylaşabilecekti.
Bu arada yaşadığı acılar o güzel vucudunda acımasız tahribatı gizliden gizliye yapmıştı.
Aralıklarla iki defa kalp krizi atlatmıştı.Doktoru üçüncüsünde gidersin diye acımasızca söylemişti yüzüne.
Nasıl baş edebilirdiki,elde yok havuçta yok.Her günü sıkıntı ,üzüntü.Kendini oyaladığı,üçbeş kuruş
kazandığı küçük halılarda para etmiyordu.Sattıklarınında paralarını alamıyordu.Kula kul olmakta istemiyordu.
Ormana fidan dikmeye gidiyor,halı dokuyor,yapabildiği başka işler yapıyor hayatta kalma mücadelesi veriyordu.Çünkü oğlu okumalıydı.Onun için yaşama sarılmıştı.Derdini kimseye açamıyordu.Şiirlerinden başka.
Sayfasına koyduğu şiirle diğer şairler tarafından ziyaret edilmeye başlanmıştı.Övgü dolu yorumlar alıyor-
du şiirleri.Bu onu mutlu ediyordu.Ah bir kitap bastırabilseydi,ne güzel olurdu.Yine olmaz hayallerdeydi.Neler düşlüyurdu.Oğlu
okuyacak bilgisayar öğretmeni olacak.Onun çok isteyipte başaramadığını oğlu başaracaktı.Kendisi çok çile çekmişti,o rahat etsindi. Yine derin düşüncelere daldı.Gerilere çok uzaklara gitti düşünceleri...
Kendisi okuyamadığı için ne kadar üzülmüştü.Üzüntüsünden felç olmuş.yedi yıl yataktan kalkamamıştı.Oğlu bari okusundu.Sonra köy öğretmenine daldı düşünceleri.....
Tam yedi kez istemeye gelmişlerdi köy öğretmenine istemeye.Tam yedi kez kalbi heyecandan yerinden çıkacakmış gibi çırpınpıştı.Vermediler yedi kez vermediler.Genç yaşında asırlanmış çınara dönmüştü kendi deyimiyle.Hemde ne çınar.