sabahın 5 inde kalkıp yola koyulur çalışmak için
girer bir halka tatlı yapan dükannın içine elinde tepsisi
doldurur 10 -15 tane ve başlar sokaklarda dolaşmya
seslenir sıcak sıcak taze tatlım var diye daha yaşı 8

okula gider saat 7 e kadar satabildiyse tatlılarını ne ala
yırtık plastik ayakabılarına aldırmayarak hayata sıkı sıkı tutunur
okul dönüşü bak geliyor yine karşıdan sanki tüm dünyalar onunmuş gibi
çıkarır mavi önlügünü bir tas çorba birde yufka ekmegi atar agzına
ve yine sokaklara gider bu sefer elinde boya sandıgı
abi boyayalımı derler kimi zaman terslenmesine inat tekerür eder istegini

akşam oluyor işte elleri boyalı geliyor eve bak nasılda derslerine çalışıyor
sanki onca saat o dolaşmamış sokaklarda vede hakaretlere maruz kalmamış gibi
ekmek parası diyor harçlıgım diyor olur böyle diye geçiriyor içinden
ve kendi kendine bir tebesüm ediyor fakat bir anda gözlerinden yaşlar süzülüyor
babam diyor aglıyor babam diyor hıçkırıklara boguluyor bu sefer
uyuyor hıçkırıklar içerisinde

tatilde geldi çatı işte annesi araba tamircisinin yanında çalıştırmaya gönderiyor
oglum meslek sahibi olursun ahmet olur annem sen üzülme yeterki diyebiliyor sadece
içinde kaynayan çocukluk özlemine ragmen
o yaşta anlıyor hayatın cilvesini babasızlıgın ne demek oldugunu
çalışmayana kimsenin bir lokma ekmek vermeyecigini

dedimya daha yaşı 8 hayat o’na yaşından fazla yük yüklemiş
bir dedesi, gözleri görmeyen bir anneannesi ve birde gariban annesi var
babasını 5 yaşındayken bir iş kazasında kaybetmiş
adı harun küçücük yüregi olmuş karun

ve yumuyor gözlerini tatlı uyuyor yarından habersiz
ama
yüregi herşeye hazır bir şekilde ..............