23 yaşımdayım. Şuana kadar kimseye aşık olmadım. Bu sebeple aşkın tanımı konusunda pek bir şey söyleyemem. Ama kendi kendime düşünürken, hayal kurarken yada öylesine boş boş bakarken ağzımdan aşka dair şiirler dökülür. Olmamış sevgiliye dair şiirler. Hiç görmediğim sevgilime zihnim şiirler yazar. Gözlerim daha hiç görmemiş sevgiliyi arar. Daha garibi gönlüm etrafımdaki kişilere yüzler giydirir. Ve ben öylece bakarım. Aklımın bana oyunlarına, simalarına bakarım. Acaba hangisi tanımadığım sevgilim diye. İçlerinden birine tutulur belli bir müddet arkasından sürüklenirim. Sonra başka bir çevreye girer unuturum. Başkalarına aşık olurum. Bu güne kadar pek çok şair, yazar hatta kral, padişah aşk hakkında bir şeyler söylemiştir. Ortak yönleri ya başlangıcı ya da acı sonlarıdır. Ama benim aşkım ne başlamasıyla ne de acı sonuyla benzer diğerlerine. Benim sevdam bana oyunlar oynar. Başkalarının aşkı anlaşılan kölelerini büyümüş görecek ki hep canlarını yakar. Ama benim gönlüm merhametlidir. Onun gözünde daha bir çocuğum ki bana hala oyunlar oynuyor.