lütfen hiç kimse üstüne alınmasın. özellikle her sabah işe, okula yetişmek için telaşla evden çıkanlar ve akşam yorgun argın çıktığı yere dönüp, bir an önce uyku moduna geçmeye çalışanlar asla.

yiyip içeceğimiz yarım ya da bir kilo gıda ve bir kaç litre su. üstümüzü başımızı örtecek bir kaç metre bez. başımızı sokacağımız bir dam ve bir de banyo tuvalet... topu topu işte bu. ama bunun yaşamımızın ne kadarına mal olduğu, ’yaşam bu mu lan’ları düşünme, ölüme ne kadar kaldığı ve şu ana kadar ne yaşayadığımız mı? sakın ha, başımıza saksağan düşer.

alacak vereceğimiz için midemize ağrı girdiğinde, sevgilimizin kaprisi, havası civası üzdüğünde, kırık not, cılız maaş ve harçlık, bastırılmışlık, bezmişlik, standartizasyon, kanalizasyon sorunları, alamama verememe sendromları ve bilumum hastalıklarla uğraşmalarımız aklımızı başımıza getirmiyor ya, sakın üstümüze alınmayalım başlığı.

belki devamını siz yazarsınız, bizim meram hasıl oldu. otlaktan çağırıyorlar bendenizi.